Jan Lityński zmarł w wieku 75 lat. Była europoseł Lena Kolarska-Bobińska poinformowała, że były opozycjonista zginął w wyniku nieszczęśliwego wypadku.
W mediach społecznościowych polityka wspomina wiele osób.
twittertwittertwittertwittertwittertwittertwittertwitter
Życiorys Jana Lityńskiego
Lityński urodził się w 1946 r. w Warszawie. Był organizatorem i uczestnikiem studenckich wystąpień w marcu 1968 r., został wówczas skazany na 2,5 roku więzienia. Pracował jako robotnik, następnie programista komputerowy.
W 1976 r. współzałożyciel „Biuletynu Informacyjnego”, pierwszego pisma ukazującego się poza cenzurą. Wielokrotnie aresztowany. W 1977 r. współredaktor „Robotnika”, niezależnego pisma na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych. Członek KSS „KOR”, współpracownik Biura Interwencyjnego KSS „KOR” i „Krytyki” (członek redakcji) – czytamy na stronie Kancelarii Prezydenta
W 1980 r. doradca władz NSZZ „Solidarność”. Autor uchwalonego przez I Zjazd „Solidarności” Posłania do Ludzi Pracy Europy Wschodniej. W 1981 r. w stanie wojennym internowany, a następnie aresztowany. Po ucieczce z przepustki z więzienia od 1984 r. w solidarnościowym podziemiu, członek Regionalnego Komitetu Wykonawczego NSZZ „S”, Region Mazowsze. W 1989 r. uczestnik obrad Okrągłego Stołu. Wybrany do Sejmu RP w 1989 z woj. wałbrzyskiego – czytamy.
W latach 1989-2001 był posłem na Sejm, m.in. przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Komisji Służb Specjalnych. Od 1990 r. w ROAD, następnie w UD i UW (wiceprzewodniczący). W latach 2008-2010 doradca PLL LOT do spraw społecznych, mediator sporów.
W latach 2010-2015 był doradcą prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. kontaktów z partiami i środowiskami politycznymi.
Lityński został odznaczony przez śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006 r.) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (2008 r.). W 2015 r. prezydent Bronisław Komorowski nadał mu Krzyż Wolności i Solidarności.