Historia wiecznie żywa II Marcin Luter wystąpił przeciw istniejącym porządkom w Kościele jesienią 1517 r., a już kilka miesięcy później w Koronie pojawili się kaznodzieje głoszący jego nauki.
W efekcie, w lipcu 1520 r., Zygmunt Stary wydał pierwszy edykt przeciwko heretykom. Zakazał przywożenia do Polski pism Lutra, nieposłusznym grożono wygnaniem i konfiskatą majątku, a trzy lata później ogłoszono, że propagowanie nauki niemieckiego reformatora będzie karane śmiercią. Nikt się jednak specjalnie nie kwapił do ich egzekwowania. W Krakowie przez ponad ćwierć wieku wytoczono tylko ok. 30 procesów o herezję, ale wyroki skazujące nie zapadały.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.