Pobyt w sanatorium uzdrowiskowym trwa 21 dni. Turnus jest dłuższy w przypadku rehabilitacji uzdrowiskowej. Wówczas trwa 28. Oba są częściowo odpłatne. Co to oznacza? Otóż, Narodowy Fundusz Zdrowia pokrywa całkowity koszt zabiegów fizjoterapeutycznych oraz częściowy koszt zakwaterowania i wyżywienia. Pozostały koszt pozostaje po stronie kuracjusza. O jakich wydatkach mowa?
Sanatorium na NFZ: Ile trzeba dopłacić? Nowe stawki
Od 1 października 2024 r. do 30 kwietnia 2025 r. obowiązują nowe opłaty za pobyt w sanatorium na NFZ. Obecnie 21-dniowy pobyt w sanatorium w pokoju jednoosobowym kosztuje kuracjusza 684,6 zł. Dotychczas było to 858,9 zł.
W pozostałych standardach pokoi pobyt za jeden dzień wygląda obecnie następująco:
- pokój jednoosobowy typu studio – 26,1 zł,
- pokój jednoosobowy bez węzła higieniczno-sanitarnego – 24,9 zł,
- pokój dwuosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym – 19,5 zł,
- pokój dwuosobowy studio – 16,5 zł,
- pokój dwuosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego – 14,2 zł,
- pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego – 10,6 zł,
- pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym – 12,5 zł,
- pokój wieloosobowy studio – 11,9 zł.
Stawki te obowiązują do 30 kwietnia.
Czym jest leczenie uzdrowiskowe?
Leczenie uzdrowiskowe jest kontynuacją leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego. Zaleca się je w celu odzyskania sprawności po chorobie lub wypadku, albo w przypadku powodu choroby zawodowej. W uzdrowiskach kuracjusze mogą korzystać z zabiegów przy których wykorzystywane są bogactwa naturalnych i czynniki fizyczne, takie jak: wody mineralne, borowiny, bodźce klimatoterapeutyczne, hydroterapia, fizykoterapia, kinezyterapii.
W zależności od profilu uzdrowiska w czasie pobytu dostępne są również m.in. kąpiele lecznicze, masaże wodne, bicze szkockie czy gimnastyka.
Jak otrzymać skierowanie do sanatorium na NFZ?
E-skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego. Bierze on pod uwagę aktualny stan zdrowia pacjenta oraz możliwy wpływ leczenia uzdrowiskowego na ten stan. Są bowiem schorzenia przy których stosowane w uzdrowiskach leczenie bodźcowe jest niewskazane, gdyż może powodować zaostrzenie stanów chorobowych.
Po zarejestrowaniu w oddziale NFZ, skierowanie jest sprawdzane przez lekarza specjalistę w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej. Dokonuje on oceny skierowania pod kątem jego celowości. Jeśli uzna je za zasadne wyznacza rodzaj i miejsce leczenia uzdrowiskowego. W przeciwnym przypadku skierowanie wraca do lekarza, który je wystawił, a pacjent otrzymuje informację o odmowie przyznania leczenia uzdrowiskowego. Od decyzji tej nie przysługuje odwołanie.