Od chrzcielnicy do arcybiskupstwa

Fenomen pojawienia się, przetrwania i rozwoju znaczącego w środkowej Europie państwa Piastów wiąże się oczywiście z chrztem jego pierwszego „historycznego” władcy – Mieszka I. Bez tego akcesu do świata wiary i kultury chrześcijańskiej niemożliwe byłyby pokonywanie wrogów z zachodu (Słowian połabskich i wielmożów niemieckich), ze wschodu (Rusinów) i z południa (Czechów), sukcesy dyplomatyczne i dynastyczne, przyłączanie kolejnych ziem oraz umocnienie władztwa w kraju, który – poza krainą Prusów – zamykał się na przełomie X i XI w. mniej więcej w dzisiejszych granicach. Nie był to już luźny zlepek rodów i plemion, ale prawdziwe państwo, zwane przez obcych „terra Polanorum” (Bruno z Kwerfurtu) czy „Polenia” (Thietmar z Merseburga). Po 966 r. doszedł jeszcze jeden niezwykle istotny, a właściwie podstawowy element chrześcijańskiego kraju – hierarchia Kościoła rzymskokatolickiego. Kalendarz chrztu i pierwszych kroków chrześcijaństwa na ziemiach polskich musi więc uwzględniać rozwój Kościoła. (...)