Jak prognozuje Główny Urząd Statystyczny, liczba ludności w wieku 60 lat i więcej w roku 2030 ukształtuje się na poziomie 10,8 mln (wzrost o 10% w stosunku do roku 2020), w roku 2040 na poziomie 12,3 mln (wzrost o 25,1%). W 2050 roku w Polsce będzie mieszkać 13,7 mln osób w starszym wieku (wzrost o 39,8% w stosunku do roku 2020), stanowiąc aż 40,4% społeczeństwa. Ten dynamiczny wzrost liczby osób starszych oraz prognozy demograficzne przynoszą nowe wyzwania dla polskiego systemu zdrowia i pomocy społecznej. Jednocześnie opieka nad osobami niesamodzielnymi staje się coraz trudniejsza, gdyż zmusza nas do nowych wyzwań związanych również ze zmianą struktury polskiej rodziny. Na skutek zmian społecznych i ekonomicznych, rodzina nie zawsze jest w stanie zapewnić bezpieczeństwo i opiekę osobie niesamodzielnej. Wynika to nie tylko z kurczenia się rodziny i osłabienia roli tej instytucji życia społecznego. Sytuacja na rynku pracy zmusza do mobilności zawodowej i przestrzennej, co ogranicza możliwości zapewnienia opieki przez najbliższych.
Wspomniane wyżej trudności pogłębiło w ostatnich latach dodatkowo pojawianie się kolejnych fal pandemii koronawirusa. Zabezpieczenie socjalne i zdrowotne rosnącej populacji osób starszych i niesamodzielnych będzie jednym z najważniejszych wyzwań polityki w najbliższych dziesięcioleciach. W kontekście deficytu fachowych pracowników oraz presji ekonomicznej będzie stanowić być może największy egzamin dla obecnego i kolejnych rządów. Z tymi zjawiskami od lat zmaga się opieka długoterminowa. Niestety z powodu niedostatecznego zainteresowania opinii publicznej trudna sytuacja zamiast poprawiać się, ulega pogorszeniu. Uwagę mediów przykuwają jednostkowe przykłady złej jakości opieki, a nie braki systemowe. Budząc krótkotrwałe emocje podkreśla się aspekt etyczny zdarzenia, nie informując opinii społecznej o wyczerpaniu zasobów rzeczowych i osobowych oraz o rzeczywistych kosztach i problemach związanych z zapewnieniem opieki tak licznej grupie obywateli.
W listopadzie przedstawiciele środowisk związanych z sektorem opieki długoterminowej: świadczeniodawcy, świadczeniobiorcy, pracownicy, przedstawiciele administracji rządowej i samorządowej spotkają się już po raz czwarty na konferencji ogólnopolskiej „OPIEKA DŁUGOTERMINOWA W POLSCE - DZISIAJ I JUTRO”. W tym roku odbędzie się ona pod hasłem: DEMOGRAFICZNA SREBRNA ERA. CO DALEJ Z OPIEKĄ DŁUGOTERMINOWĄ?
Konferencja odbędzie się w dniach 24-25 listopada 2022 roku w Warszawie. W trosce o bezpieczeństwo wszystkich uczestników, prelegentów oraz podopiecznych i personelu placówek opieki długoterminowej, w tym roku zdecydowaliśmy na wykorzystanie hybrydowej formuły konferencji tak, aby zapewnić możliwość wyboru najbardziej dogodnej formy uczestnictwa w wydarzeniu. W ciągu tych dwóch dni planujemy organizację sześciu interaktywnych debat tematycznych. Każda z debat odbędzie się w hotelu Novotel Warszawa Centrum, ul. Marszałkowska 94/98, a transmisja „na żywo” będzie dostępna bezpłatnie na specjalnie przygotowanej do tego celu stronie internetowej www.opiekadlugoterminowa2022.pl. W konferencji udział wezmą przedstawiciele środowisk związanych z sektorem opieki długoterminowej: świadczeniodawcy, świadczeniobiorcy, pracownicy, przedstawiciele administracji rządowej i samorządowej.
Podczas tegorocznych obrad będziemy dyskutować m.in. o: kadrach medycznych i opiekuńczych, bilansie zysków i strat w opiece długoterminowej w okresie ostatnich 12 miesięcy, wyzwaniach związanych z deinstytucjonalizacją opieki długoterminowej, zmianach legislacyjnych oraz innowacyjnych rozwiązaniach i nowoczesnych technologiach mogących wspierać proces opieki nad osobą niesamodzielną.
Konferencja ma mieć charakter ponad polityczny i długofalowy ze względu na specyfikę i złożoność zagadnienia. Zmiany w opiece długoterminowej będą trwały wiele lat i będą dostosowywały się do oczekiwań społeczeństwa z jednej strony, i możliwości państwa polskiego z drugiej.
Koalicja „Na pomoc niesamodzielnym” od początku swojego istnienia działa na rzecz systemowych zmian w opiece nad osobami niesamodzielnymi, rozwoju oraz profesjonalizacji środowiskowego wsparcia. Jesteśmy zdania, że dla ogólnie pojmowanego bezpieczeństwa osób niesamodzielnych i jakości ich życia niezwykle ważny jest fakt, żeby świadczone im usługi pomocowe i opiekuńcze były standaryzowane, koordynowane, nadzorowane i poparte stabilnymi źródłami finansowania.