Najnowszym, ósmym już tomem serii Katolicki Komentarz do Pisma Świętego jest Drugi List do Koryntian Thomasa D. Stegmana SJ, w którym czytamy: „Drugi List do Koryntian przedstawia wciąż aktualną wizję jednej z podstawowych posług Kościoła – mianowicie „posługi jednania” (5,18–19). (...) W kontekście sytuacji panującej na początku XXI wieku w Kościele – cierpiącym wskutek utraty wiarygodności spowodowanej występkami części duchownych, nieufności między niektórymi przedstawicielami hierarchii i wiernymi świeckimi, a także braku konstruktywnego dialogu między tak zwanymi tradycjonalistami i progresistami – przedstawiona przez apostoła wizja pojednania wewnątrz samej wspólnoty kościelnej jest szczególnie aktualna”.
Mimo że Drugi List do Koryntian liczy nieomal dwa tysiące lat, przemawia do nas z niezwykłą aktualnością. W tym liście Święty Paweł pokazuje, jak rozumie swoje apostolskie życie i posługę na wzór Jezusa. – Choć Paweł sam jest założycielem wspólnoty i sprawuje nad nią władzę powierzoną mu przez Boga (10,8; 13,10), nie chce „okazywać swego władztwa” nad Koryntianami (zob. 1,24). Zamiast tego traktuje ich tak, jak kochający ojciec traktuje swe dzieci, zawsze dążąc do tego, co dla nich najlepsze (12,14–15).Co więcej, Paweł postrzega siebie samego jako „niewolnika” Koryntian (doulos; 4,5), pokazując, że jego powołaniem jest przede wszystkim służenie ich potrzebom. Na tym właśnie polega bycie „sługą” (diakonos) Boga (6,4). Paweł uniżył samego siebie (11,7), by móc głosić Ewangelię bez żadnej zapłaty. Z innych jego listów wiemy, że pracował własnymi rękami, by samodzielnie się utrzymywać i nie być finansowym ciężarem dla nowo założonych przez siebie Kościołów. Nie zaskakuje więc, że apostoł stwierdza, iż swą działalność prowadzi „w pracy i umęczeniu, często na czuwaniu, w głodzie i pragnieniu” (11,27; zob. też 6,5). Decyduje się na ponoszenie ofiar, na poświęcanie i ogałacanie samego siebie, by inni mogli odnieść z tego korzyść (4,12; 6,10) – czytamy w Drugim Liście do Koryntian. Katolickim Komentarzu do Pisma Świętego. I właśnie takiego Kościoła nam wszystkim potrzeba.
Niech kolejne tomy Komentarzy… staną się wiernym przewodnikiem w tej drodze.
Biblistka, Danuta Piekarz: „Oto wreszcie możemy zaoferować przeciętnemu czytelnikowi komentarz bardzo rzetelny, napisany pięknym, zrozumiałym językiem, a zarazem głęboki pod względem treści duchowych. Warto podkreślić stronę językową tego dzieła: autor unika słownictwa specjalistycznego i pseudonaukowego pustosłowia, natomiast formułuje bardzo przejrzyste i treściwe zdania”.
Biblista, ks. Mariusz Rosik: „Wydawnictwo W drodze zwróciło się do mnie z prośbą o recenzję promocyjną, co uczyniłem entuzjastycznie, bo książka naprawdę warta jest polecenia”.
Ks. prof. Waldemar Chrostowski: do odsłuchania
Jan Turnau: „Teraz wiadomość biblistyczna bardzo cenna. Wydawnictwo W drodze opublikowało pierwszy tom Katolickiego Komentarza do Pisma Świętego. Nie pierwsze to podobne dzieło w Polsce, ale szczególne. Już choćby to, że bardzo obszerne: już pierwszy tom poświęcony Ewangelii według św. Mateusza liczy sobie przeszło 400 stron! Autorzy amerykańscy to Curtis Mitch i Edward Sri, tłumaczka na polski to Eliza Litak. Wydane bardzo pięknie, niezwykle przejrzyście, rzecz naukowa i duszpasterska zarazem. Rzecz « wszelkiej scjencji pełna»”.
Wojciech Świątkiewicz: „Znakomita lektura nie tylko dla homiletów, ale także tych wszystkich, którzy Biblię nie tylko mają, ale też ją czytają i pragną żyć w zgodzie ze słowem Bożym”.
Paweł Skubis: „Szczerze mogę polecić ten komentarz jako doskonałego „towarzysza” w wędrówce przez „Pawłowy” etap Nowego Testamentu”.
O serii:
Przystępna, praktyczna, rzetelna seria Katolicki Komentarz do Pisma Świętego (oryg. Catholic Commentary on Sacred Scripture) obejmuje 17 tomów komentarzy do każdego zdania Nowego Testamentu. Jej adresatami są zarówno duszpasterze, jak również osoby szukające pomocy w osobistej lekturze Słowa.
O unikalności serii stanowi po pierwsze fakt przytaczania przez autorów osiągnięć biblistów. Nie zagłębiają się oni w dyskusję, ale prezentują wnioski, które są najbardziej uzasadnione i dość powszechnie akceptowane przez biblistów. Po drugie, wskazują na użycie tekstu w tradycji Kościoła. Obficie odwołują się do Ojców Kościoła, Katechizmu i dogmatów. Po trzecie, wyjaśniają tekst tak, by łatwo można było przełożyć go na praktykę życia i modlitwy. Dzięki temu czytelnik nie musi być studentem biblistyki ani teologiem, księdzem czy katechetą, żeby oprzeć się na przystępnej i rzetelnej interpretacji Biblii przeprowadzonej zgodnie z wytycznymi Soboru Watykańskiego II.
Oprócz bogactwa merytorycznego poszczególne tomy serii to także przyjazny format, oprawa, skład oraz dwukolorowe wnętrze, pozwalające wyróżnić wybrane elementy dzieła.
