Prawdziwe słońce Peru
W 1852 r. podpisał w Paryżu kontrakt jako inżynier w służbie rządowej Peru, którego władze postanowiły sprowadzić specjalistów z Europy. Jego głównym zadaniem było sprawowanie nadzoru nad rozbudową peruwiańskiej infrastruktury w celu pobudzenia lokalnej gospodarki. W Ameryce Południowej inżynier z Polski zajmował się więc wieloma różnymi projektami. Nadzorował budowę dróg, mostów, linii kolejowych. Kierował też trudną naprawą zniszczonych podczas wojny z Hiszpanią bruków w pięknym mieście Arequipa – wybrany przez polskiego inżyniera materiał musiał być bowiem wystarczająco twardy, a także harmonijnie wpisywać się w architekturę miasta. Malinowski ściągnął również do Ameryki Południowej innych polskich absolwentów paryskiej uczelni, którzy realizowali ambitne projekty infrastrukturalne. Podjął również wysiłki zmierzające do założenia w stolicy Peru uczelni wyższej kształcącej miejscowych inżynierów. Brał też udział w pracach nad modernizacją mennicy w Limie. W 1864 r. Ernest Malinowski brał udział w projektowaniu linii kolejowej z portu Chimbote do górskiej miejscowości Huarez. Sukces projektu przyniósł mu sławę i dał doświadczenie konieczne do realizacji jeszcze bardziej ambitnych przedsięwzięć. Zdobył tak duże zaufanie lokalnych władz, że gdy wybuchł konflikt zbrojny między Hiszpanią a Peru, rząd powierzył Polakowi obronę strategicznego portu Callao. Polski inżynier wprowadził wówczas wiele innowacji wzmacniających umocnienia obronne i zwiększające pole rażenia miejscowych armat. Dzięki niemu Peruwiańczycy wygrali tę bitwę, a Malinowski otrzymał honorowe obywatelstwo i tytuł bohatera kraju.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.