Pozostawiając w spokoju zrekonstruowany od podstaw Zamek Królewski, zwany złośliwie Zamkiem Gargamela, warto przyjrzeć się bliżej drugiej budowli. W1904 r. rozpoczęły się bowiem prace nad rezydencją dla władców Niemiec, a Wilhelm II nie oszczędzał na inwestycji. Budowla powstała błyskawicznie. Oficjalnie oddano ją do użytku już 20 sierpnia 1910 r. Zamek miał stać się nie tylko rezydencją władcy, lecz także najważniejszym elementem Dzielnicy Cesarskiej w Poznaniu i symbolem panowania niemieckiego w Wielkopolsce.
Cesarz uważał, że styl neoromański najbardziej odpowiadał germańskiej duszy – i w tej konwencji powstał poznański zamek. Wilhelm wprowadził osobiście wiele poprawek do projektu, a nawiązania do dawnych epok nie kończyły się wyłącznie na stylu neoromańskim. Kaplicę zamkową wybudowano w stylu bizantyjskim, a podobny wystrój otrzymało najwspanialsze pomieszczenie gmachu – monumentalna sala tronowa.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.