To był jeden z najgorętszych tytułów, jakie opublikowały wydawnictwa podziemne po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981 r. „Konspira, czyli rzecz o podziemnej Solidarności”, w której trzech autorów – Maciej Łopiński, Zbigniew Gach (pod pseudonimem Marcin Moskit) i Mariusz Wilk – przeprowadziło w 1984 r. siedem wywiadów z ukrywającymi się liderami antysystemowej opozycji. Ponad 20 wydań, równoległa edycja opublikowana na emigracji, tłumaczenia na kilka języków, nagrody. Na czym polegał jej sukces? Na tym, że autorom udało się stworzyć doskonałą literaturę faktu, powstałą „in statu nascendi”, żywą, dynamiczną, opisującą to, co dla wielu było zakryte. Strajki, manifestacje, organizacja podziemnego druku i kolportażu, życie w największym napięciu w służbie wolności i dążeniu do niepodległości. Oto dokładnie po 40 latach od tamtego wydania ukazuje się „Alfabet Solidarności. Część 2 – Konspira”.
Tym razem autorów jest pięcioro i redaktor Krzysztof Nowak spajający całość. Niełatwo się pisze książki w duetach, każdy, kto to przeszedł, wie. Zadanie o wiele trudniejsze, gdy autorów jest więcej. Andrzeja Horubałę, Pawła Janowskiego, Piotra Semkę, Barbarę Sułek-Kowalską i Mirosława Mateusza Wyrwicha łączy wspólne doświadczenie świadomego uczestnictwa w działalności podziemnej Solidarności lat 1981–1989. Autorzy mają różne temperamenty i odmienne pola zainteresowań. Także różne style pisania. Barbara Sułek-Kowalska pisze przejmująco o swojej rodzinie, o własnych doświadczeniach tamtego czasu.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.