Zygmunt Szczęsny urodził się na Wołyniu w 1822 r. Studiował matematykę na uniwersytecie w Moskwie. Później wyjechał do Paryża, by studiować nauki humanistyczne w College de France oraz na Sorbonie.
Abp Zygmunt Szczęsny Feliński, metropolita warszawski
W 1848 roku Zygmunt Szczęsny wziął udział w powstaniu poznańskim. W 1851 roku wstąpił do seminarium w Żytomierzu, by po czterech latach przyjąć święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz kościoła św. Katarzyny w Petersburgu. W 1857 roku założył Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.
W 1862 r. Szczęsny Feliński, jako arcybiskup, został mianowany przez papieża Piusa IX metropolitą warszawskim. Był nim jedynie przez 16 miesięcy. Mimo chłodnego przyjęcia, arcybiskup pracował na rzecz archidiecezji. Chciał również ograniczyć ingerencję rządu carskiego w sprawy Kościoła katolickiego. Zajął się szeroką pracą duszpasterską. Dzięki niemu warszawskie duchowieństwo doznało odrodzenia. Dla abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego szczególnie ważne było głoszenie Słowa Bożego oraz rozwój oświaty.
Działania metropolity warszawskiego przyczyniły się do rozszerzenia kultu Najświętszego Sakramentu, a także upowszechnienia nabożeństwa majowego. Sprowadził do Warszawy Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, które zajmowały się opieką nad tzw. magdalenkami, czyli kobietami upadłymi. Założone przez Felińskiego w Petersburgu Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi zajmowało się wychowaniem najuboższych dziewcząt w Warszawie.
Patriotyczne oddanie abp. Szczęsnego Felińskiego
Abp Zygmunt Szczęsny Feliński ostrzegał przed niepotrzebnym rozlewem krwi, zwłaszcza przed powstaniem styczniowym. Jego zdaniem miłość ojczyzny "nie polega na szumnych demonstracjach, ale na sumiennej i wytrwałej pracy dla dobra kraju".
"Polakiem jestem i Polakiem pragnę umrzeć, ponieważ to mi nakazują prawa boskie i ludzkie. Uważam nasz język, nasze obyczaje narodowe, naszą historię za drogocenną spuściznę naszych przodków, którą z nabożeństwem powinniśmy przechowywać dla potomności, wzbogaciwszy majątek narodowy naszą własną pracą" – pisał w 1862 r. hierarcha.
Po powstaniu, stając w obronie uciśnionych, został wypędzony w głąb Rosji na 20 lat. Nie mógł wtedy sprawować urzędu arcybiskupa warszawskiego, miał zakaz powrotu do stolicy biskupiej. Warszawę opuścił 14 czerwca 1863 r. jako więzień stanu, pod eskortą wojskową. Nigdy jednak nie zrezygnował z arcybiskupstwa. Po śmierci cara Aleksandra II abp Feliński został zwolniony, dzięki ugodzie z Watykanem. Nie pozwolono mu wrócić do Warszawy. Ostatnie 12 lat spędził w zaborze austriackim we wsi Dźwiniaczka na Podolu.
Abp Zygmunt Szczęsny Feliński został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 18 sierpnia 2002 r. w Krakowie. Jego kanonizacja odbyła się 17 września 2009 roku.
Czytaj też:
17 września. W Kościele przypada wspomnienie św. Hildegardy z BingenCzytaj też:
Od sztalugi do świętości. Brat Albert - jedyny taki polski święty