W przedmowie do książki Wojciech Kaliszewski napisał: „Cztery dekady wierszy s. Urszuli Michalak to cztery dekady wsłuchiwania się w świat, cztery dekady pracowitego wędrowania, zapisywania, pochylania się nad ludzkim życiem. To cztery dekady szukania słów jasnych, prostych i znaczących”.
Twórczość s. Michalak inspirowana jest poszukiwaniem prawdy o człowieku i świecie a także wiarą i wartościami ewangelicznymi. Autorka odnosi się do wartości fundamentalnych, jakim jest poszukiwanie prawdy, dążenie do dobra i kontemplacja piękna, jako do filarów ludzkiego życia.
Jej poezja jest refleksją nad ludzkim losem, jego wartością, urokiem, sensem; zarówno radością jak i bólem, ukojeniem i niepokojem, przemijaniem i pragnieniem życia bez końca. Wiersze stanowią niejako lustro, w którym może się przejrzeć każdy z nas, by ujrzeć twarz człowieka (własną twarz); ujrzeć własne piękno, wielkość, możliwości twórcze a jednocześnie słabość, kruchość, bezradność wobec tego, co człowieka przerasta, nad czym nie ma władzy.
Urszula Michalak, ursz. SJK
Wieczorne kolory
Słońce kładło złocisty róż
na skoszonym, soczystym trawniku.
Przedwieczorne kolory przelewały się
z prawej strony aż na chodnik.
Zanurzaliśmy w nich nasze
buty i szeroko otwarte oczy.
Nie pamiętam wszystkich szczegółów,
ale na pewno na drugim trawniku
kwitły mięsiste begonie
żółte i czerwone.
A my siedzieliśmy na niewysokim murku
i z zapartym tchem
smakowaliśmy wieczorne kolory wakacji.
***
kuśtykam do nieba
kulawym ciałem
jak o krzywym kiju najeżonym sękami
z duszą za pazuchą
noga za nogą
ta droga
to jakby przerąbywanie lasu
czasem jakieś mokradła
samotność
mgła siwa jak w Brzezinie
nadłamany promień słońca
i serce syte nagością westchnień