Turyn – to barokowe miasto cacko u podnóża Alp gości w Palazzo Reale wielką wystawę. W roli głównej Guercino, czyli Giovanni Francesco Barbieri (1591–1666) – mistrz włoskiego malarstwa z XVII w. „Ponad 100 dzieł Guercina i artystów współczesnych, pochodzących z ponad 30 ważnych muzeów i kolekcji – w tym Prado i klasztoru Escorial – zgromadziliśmy, aby zaprezentować wielką sztukę Mistrza i aby opowiedzieć historię zawodu i życia malarzy XVII w., w fascynującym, wspaniałym fresku wystawienniczym” – tak reklamują pokaz autorzy ekspozycji.
Malarstwo baroku – gdy myślimy w tym kontekście o Hiszpanii, narzuca się nam nazwisko Velázqueza. Gdy wzrok zwracamy ku północy, przed oczyma stają nam płótna Rembrandta. W wypadku Włoch sprawa jest bardziej skomplikowana. Najczęściej historycy sztuki, klasyfikując mistrzów malarstwa baroku w Italii, wymieniają trójcę: Caravaggio, Ludovico Carracci i wreszcie Guercino.
Na tle owianego czarną legendą Caravaggia i ambitnego Carracciego Guercino jawił się jako mistrz stateczny, spokojny, wręcz nudny.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.