Numer ICE (ang. In Case of Emergency) to numer, który powinniśmy wpisać do telefonu jako kontakt "w nagłym przypadku". Oznacza to, że jeśli nastąpi niebezpieczna sytuacja, to osoba ta będzie w stanie na przykład podać ratownikowi najważniejsze informacje o nas – przebyte choroby czy przyjmowane leki.
Po co nam numer IC
Kontakt ICE możemy mieć nie tylko w telefonie, ale także w tablecie, komputerze czy na poczcie elektronicznej – wszędzie tam, gdzie może to być pomocne służbom ratowniczym.
Ratownicy zachęcają także do umieszczenia w portfelu plastikowej karty z danymi zaufanej osoby. Taką kartę można kupić w oddziałach Polskiego Czerwonego Krzyża albo stronie internetowej PCK.
Pomysł wyznaczenia numeru czy kontaktu awaryjnego, tzw. ICE, powstał z inicjatywy włoskich ratowników. To właśnie oni zauważyli, że brak podstawowych informacji jest często największym problemem przy udzielaniu pomocy osobie po wypadku.
Wpisując kontakt ICE, warto umieścić w telefonie lub na innym nośniku więcej niż jeden numer – ICE1, ICE2 i ICE3.
Kto powinien go mieć
Istotą wskazania osoby kontaktowej, jest umożliwienie ratowników czy innym służbom udzielenia nam szybko pomocy. Ważne jest więc, aby osoby, które oznaczymy jako ICE, wiedziały o tym oraz miały informację na temat naszego stanu zdrowia.
Istotne mogą być nie tyko informacje o przebytych chorobach czy przyjmowanych lekach, ale nawet tak podstawowe rzeczy jak wskazanie ratownikom, że poszkodowana osoba nosi soczewki kontaktowe.
Numer ICE powinien bowiem mieć przy sobie każdy, ponieważ wypadki zdarzają się nie tylko podczas wyjazdów, ale także w domu czy w miejscu pracy. Szczególnie ważne jest, aby wpisać je do telefonów dzieciom czy osobom starszym i niepełnosprawnym. Kontakt awaryjny powinien być naszym niezbędnikiem również kiedy uprawiamy sporty ekstremalne, wybieramy się w podróż czy wyjeżdżamy za granicę.