Wszelkie punkty powyższej definicji spełnia dzieło Agnieszki Osieckiej „Niech no tylko zakwitną jabłonie”. Sztuka była od roku 1964 wielokrotnie wystawiana w całej Polsce (premiera w warszawskim teatrze Ateneum), a w roku 1999 wartą uwagi inscenizację w reżyserii Wojciecha Kościelniaka zarejestrował Teatr Telewizji. Osiecka, pisząc scenariusz, nie budowała fabuły, a konstrukcja sztuki (akt I – „Przed wojną”, akt II – „Po wojnie”) to kwestie, które najłatwiej określić mianem konstrukcji patchworkowej. Są zatem dosłowne cytaty z ogłoszeń w przedwojennych gazetach, fragment powieści odcinkowej, listy do radiowej Fali 49, czyli audycji odgrywającej rolę wentyla bezpieczeństwa dla społeczeństwa w latach stalinowskiego zamordyzmu. Kolejne tematy pojawiają się
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.