W 2012 r. Nadleśnictwo Srokowo zawarło dwudziestoletnią umowę dzierżawy byłej wojennej kwatery Hitlera ze spółką Wilcze Gniazdo. Jednak w marcu 2015 r. leśnicy wypowiedzieli dzierżawę. Mieli trzy powody: spółka nie płaciła czynszu, nie dokonała zapisanych w umowie dzierżawy remontów i modernizacji Wilczego Szańca, nie wywiązała się też z obowiązku współpracy z ministerstwem kultury, które chciało, aby na terenie kwatery Hitlera powstała wystawa ostrzegająca przez nazizmem.
Nadleśnictwo Srokowo złożyło do sądu wniosek nie tylko o zapłatę zaległego czynszu i karę za bezumowne korzystanie z Wilczego Szańca, ale także o wydanie nieruchomości. Z kolei spółka Wilcze Gniazdo próbowała dowieść przed sądem, że nadleśnictwo bezskutecznie wypowiedziało umowę. Na początku 2016 r. Sąd Okręgowy w Olsztynie uznał, że leśnicy zgodnie z prawem wypowiedzieli umowę dzierżawy. Dotychczasowy dzierżawca Wilczego Szańca odwołał się jednak od tego wyroku.
W lutym tego roku Sąd Apelacyjny w Białymstoku uznał, że Nadleśnictwo Srokowo zgodnie z prawem wypowiedziało prywatnej spółce umowę dzierżawy obiektu. Decyzja otworzyła drogę od odzyskania Wilczego Szańca przez Lasy Państwowe. Konieczna była jednak egzekucja komornicza.
Adolf Hitler wraz ze swoją świtą przybył do Wilczego Szańca w czerwcu 1941 r. i spędził w nim ponad 800 dni. Kompleks położony w samym sercu Mazur składał się z ok. 200 budynków, w tym schronów i baraków. W jego skład wchodziły również dwa lotniska, elektrownia i dworzec kolejowy. 20 lipca 1944 r. Claus Schenk von Stauffenberg dokonał w Wilczym Szańcu nieudanego zamachu na Hitlera.
