Jozue (z j. hebrajskiego Jehoszua) oznacza "Jahwe jest jego pomocą". Według Pisma Świętego Jozue pochodził z rodu Efraima i był synem Nuna. Z Księgi Liczb wynika, że imię Jozue nadał mu Mojżesz, a wcześniej znany był jako Ozeasz. Żył prawdopodobnie ok. XII wieku przed Chrystusem.
Pierwszy raz o Jozuem możemy przeczytać w Księdze Wyjścia. Od samego początku Jozue przedstawiany jest jako człowiek bliski i zaufany Mojżeszowi. W młodym wieku Jozue trafił na służbę do Mojżesza i na jego polecenie brał udział w walkach. Jozue był również tym, który towarzyszył Mojżeszowi, gdy ten na górze otrzymał od Boga kamienne tablice, na których wyryty został Dekalog. Z kolei, gdy Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz w namiocie, wartę trzymał właśnie Jozue.
Jozue – następca Mojżesza
Jozue został również posłany przez Mojżesza, by rozpoznać kraj Kannan, do którego zmierzali Izraelici z Egiptu, przemierzając pustynię. Po buncie Izraelitów Jozue otrzymał obietnicę, że jako jeden z nielicznych wejdzie do ziemi obiecanej. U kresu życia Mojżesza, Pan wskazał, by uczynił Jozuego swoim następcą: Weź Jozuego, syna Nuna, męża, w którym prawdziwie mieszka Duch, i włóż na niego swoje ręce. Następnie przywiedź go przed kapłana Eleazara i przed całą społeczność i ustanów go w ich obecności wodzem (Lb 27,18-19).
Jako wódz, Jozue starał się naśladować swojego poprzednika. W Biblii znajdujemy wiele analogii: Mojżesz przeprowadził lud przez Morze Czerwone, Jozue wprowadził lud przez Jordan do Ziemi Obiecanej. Jozue, podobnie jak Mojżesz, rozmawiał z Bogiem na boso. Pan przemawiał do Jozuego z gorejącego krzewu.
Jozue – Boży wojownik
Jozue, był nie tylko wodzem, ale również wojownikiem. Poznajemy go podczas bitwy z Amalekitami, na którą wysłał go Mojżesz. Do najbardziej spektakularnych zwycięstw Jozuego niezaprzeczalnie należy zdobycie Jerycha. Przez całe swoje życie stoczył wiele bitew, jednak odznaczał się niezwykłą służbą i umiejętnością przewodzenia. Miał również bliską relację z Bogiem, co niewątpliwie uczyniło go godnym następcą Mojżesza.
Niewątpliwie, życie Jozuego pokazuje, że można uznać go za symbol nieugiętości, ale i dozgonnej wierności.
Modlitwa do św. Jozuego
Boże, tylko Ty jesteś święty i bez Ciebie nikt nie jest dobry, spraw za wstawiennictwem świętego Jozuego, abyśmy prowadzili życie prawdziwie chrześcijańskie i mogli oglądać Twoją chwałę w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Kościół katolicki wspomina Jozuego 1 września.
Czytaj też:
12 Apostołów. Poznaj sylwetki najbliższych uczniów Pana JezusaCzytaj też:
Dogmat w Kościele katolickim. Co to jest i czemu służy?