W historii Kościoła katolickiego zapisało się wiele świętych i błogosławionych kobiet – konsekrowanych, świeckich, żon, matek, wdów, pracujących czy samotnych. Czy mogą być one inspiracją dla kobiet współczesnych? Zdecydowanie. To niezaprzeczalne wzory cnót i przykłady poświęceń, do jakich mogą być zdolne kobiety, zmierzające do świętości. Przedstawiamy 10 świętych kobiet w Kościele.
1. Najświętsza Maryja Panna
"Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny".
Maryja, jako młoda dziewczyna, została Matką samego Zbawiciela. Mimo wielu pytań, bezgranicznie zaufała Bogu i odpowiedziała "Fiat" na Jego wezwanie – "Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Słowa Twego". Co szczególnie odznaczało Matkę Bożą? Jej wierność, pokora, czystość, miłość do Chrystusa, a także chęć pełnienia woli Bożej w swoim życiu.
Maryja jest wzorem dla każdej matki – spodziewającej się potomstwa, wychowującej, a nawet tej, która straciła swoje dziecko. W ciągu krótkiego życia swojego syna Jezusa, Maryja całkowicie poświęciła się opiece nad Nim. Jezus, będąc na Krzyżu, uczynił Maryję Matką wszystkich ludzi. Dlatego tym bardziej może być ona pomocą i wsparciem na każdy dzień, jako Najtroskliwsza Matka.
2. Św. Monika
Trudne doświadczenia w życiu św. Moniki sprawiły, że stała się ona kobietą niezłomnej modlitwy. Jako młoda dziewczyna została wydana za urzędnika o bardzo porywczym charakterze. Mąż św. Moniki nie był wierzący, był poganinem. Swoją modlitwą, ale też łagodnością i dobrocią serca, Monika sprawiła, że przed śmiercią jej mąż się nawrócił.
Św. Monika wyprosiła również łaskę nawrócenia dla swojego syna Augustyna, który nie tylko się nawrócił, ale został jednym z najbardziej znanych teologów w Kościele. Augustyn, jako młodzieniec był bardzo krnąbrny. Dodatkowo żył bardzo swobodnie, miał nieślubne dziecko. Styl życia Augustyna powodował cierpienie u jego matki, która 16 lat modliła się o jego nawrócenie.
Św. Monika jest patronką matek i wdów. Przed śmiercią miała powiedzieć: Synu, mnie już nic nie cieszy w tym życiu. Niczego już się po nim nie spodziewam, więc nie wiem, co ja tu jeszcze robię i po co tu jestem. Jedno było tylko życzenie, dla którego chciałam trochę dłużej pozostać na tym świecie: aby przed śmiercią ujrzeć ciebie chrześcijaninem katolikiem. Obdarzył mnie Bóg ponad moje życzenie, bo widzę, jak wzgardziwszy szczęściem doczesnym stałeś się Jego sługą. Co ja tu robię jeszcze?
3. Święta Joanna Beretta Molla
Joanna Beretta Molla wychowywała się w pobożnej rodzinie, pełnej miłości. Mając 20 lat rozpoczęła studia medyczne. W tym czasie zaangażowała się również w działalność Stowarzyszenia św. Wincentego a Paulo i Akcji Katolickiej. Joanna pragnęła wstąpić do zakonu, ale nie pozwalał jej na to stan zdrowia. W 1949 roku ukończyła studia i otworzyła własną klinikę medyczną. Rok później Joanna zrobiła specjalizację pediatryczną w Mediolanie i tam pozostała, pracując jako lekarz.
W 1951 roku po raz pierwszy spotkała mężczyznę, który potem został jej mężem – Piotra Mollę. Następnym razem spotkali się dopiero po 3 latach. Zakochali się w sobie. Mieli plany, by założyć rodzinę uległą Bogu. Oboje pisali do siebie listy. Na kilka dni przed ślubem Joanna wyznała Piotrowi: Chciałabym, aby nasza nowa rodzina mogła się stać jakby wieczernikiem zjednoczonym wokół Jezusa.
Joanna i Piotr pobrali się 24 września 1955 r. Oboje chcieli mieć liczną rodzinę. Rok po ślubie urodził się pierwszy syn. W 1962 roku miało urodzić się czwarte dziecko Joanny i Piotra, jednak w drugim miesiącu ciąży u Joanny wykryto włóknika w macicy. Zagrażał on zdrowiu matki i życiu dziecka. Joanna zdecydowała się donosić ciążę i za wszelką cenę ratować dziecko. 21 kwietnia 1962 r. Joanna urodziła zdrową córkę, jednak sama znalazła się w agonii. Zmarła tydzień później.
Joanna Beretta Molla jest wzorem do naśladowania dla matek pracujących oraz doświadczających ciężkiej choroby.
4. Błogosławiona Matka Teresa z Kalkuty
Agnes Gonxha Bojaxhiu urodziła się w 1910 roku w Skopje. Matka Teresa wychowywała się, mając wsparcie rodziny. Po śmierci ojca, jej rodzina miała trudną sytuację materialną. Mimo to, matka Agnes uczyła swoje dzieci pomocy innym i dzielenia się z potrzebującymi. Nie bierzcie do ust nawet kęsa, jeśli wcześniej nie podzielicie się z innymi – mawiała. Matka uczyła również swoje dzieci cichości: Gdy czynicie coś dobrego, róbcie to bez hałasu, jakbyście wrzucały kamyk do morza.
Gdy Agnes miała 18 lat wstąpiła do zakonu Sióstr Misjonarek Naszej Pani z Loreto. Jako siostra zakonna wyjechała do Indii. Składając śluby zakonne przyjęła imię Maria Teresa od Dzieciątka Jezus. Gdy przebywała w Kalkucie, zetknęła się z wielkim ubóstwem. Postanowiła założyć instytut, który zajmowałby się pomocą najuboższym. Na decyzję władz kościelnych, by móc założyć własne Zgromadzenie Misjonarek Miłości, Matka Teresa czekała 2 lata.
W ciągu swojego życia Matka Teresa poświęciła się pomocy innym, przemierzając cały świat. W wielu państwach założyła placówki swojej wspólnoty zakonnej. W 1963 r. założyła również męską wspólnotę czynną Braci Misjonarzy Miłości.
5. Św. Elżbieta Seton
Jaka była pierwsza zasada życia naszego drogiego Zbawcy? Cóż, pierwszym celem naszej codziennej pracy jest spełnianie woli Boga; po drugie, aby to robić w sposób, w jaki chce; i po trzecie, aby to robić, ponieważ jest to Jego wola. Z całą pewnością wiemy, że nasz Bóg wzywa nas do świętego życia. I chociaż jesteśmy słabi sami, ta łaska może nas przenosić przez każdą przeszkodę i trudność – uważała św. Elżbieta Seton.
Elżbieta urodziła się w sierpniu 1774 roku. Pochodziła z protestanckiej rodziny. W wieku 3 lat zmarła jej matka. Ojciec ponownie się ożenił, jednak stosunki Elżbiety z macochą nie były zbyt dobre. Mając 16 lat Elżbieta wyprowadziła się z domu. W wieku 20 lat wyszła za mąż za kupca, Wiliama Magee Setona.
Małżeństwo doczekało się 5 dzieci. Jednak w wyniku ryzykownych transakcji Wiliama i bankructwa jego firmy, rodzina Elżbiety borykała się z biedą. Mąż Elżbiety zachorował na gruźlicę. Musieli wyjechać do Włoch na leczenie. Jednak, mimo to Wiliam zmarł.
Po śmierci męża Elżbieta przez krótki czas przebywała u przyjaciół. Została obdarzona bezinteresowną miłością i doświadczyła głębokiej religijnej atmosfery. Czas u przyjaciół sprawił, że Elżbieta zainteresowała się katolicyzmem. W czasie pielgrzymki do sanktuarium Matki Bożej w Montenero, uczestnicząc w Mszy św., postanowiła przyjąć chrzest. Mimo, że w USA traktowano ją jak "zdrajczynię" swojej wiary, to jednak Elżbieta nie ustawała. Dzięki niej, wiarę katolicką przyjęły również jej dzieci. W roku 1809 Elżbieta przeniosła się do Emmitsburga, gdzie założyła zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Józefa.
6. Św. Brygida Szwedzka
Brygida pochodziła z arystokratycznej rodziny. Rodzice byli religijni, a sama Brygida od dziecka cieszyła się przyjaźnią z Panem Jezusem. W wieku 7 lat miała mieć widzenie Matki Bożej. Kiedy miała 12 lat, zmarła jej matka. Wtedy też Brygida trafiła do ciotki na wychowanie. Panował tam surowy tryb życia, który odpowiadał Brygidzie.
2 lata później dziewczyna została wydana za mąż wbrew własnej woli. Jej mężem został 19-letni Ulf Gotmarsson. Chociaż opłakiwała utratę dziewictwa, to jednak dostrzegała wolę Bożą w swoim małżeństwie. Starała się być najlepszą żoną. Razem z Ulfem żyli szczęśliwie razem 28 lat. Brygida urodziła czterech synów i cztery córki. Potrafiła znakomicie prowadzić dom. Ich zamek był ponoć najpiękniejszym w Szwecji, zawsze otwartym na gości.
Po śmierci męża została mniszką. Oddała się służbie Bożej i pełnieniu dobrych uczynków. Naglona objawieniami, pisała listy do możnych tego świata, napominając ich w imię Pana Boga. Marzyła o Europie zakorzenionej w tradycji chrześcijańskiej. Krytycznie oceniała złe obyczaje epoki, w której żyła. Przepowiadała kary Boże możnym, m.in. królowi szwedzkiemu. Niedługo potem kary te sprawdziły się. Napominała papieży: Innocentego VI, bł. Urbana V czy Grzegorza XI.
7. Św. Rita
Od kilku stuleci św. Rita to jedna z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego. Urodziła się w pobożnej, ubogiej rodzinie. Była jedynaczką. Jej imię to Małgorzata. Rita to jedynie zdrobnienie. Z woli rodziców wyszła za mąż. Małżeństwo nie było jednak udane. Mąż Rity był bardzo porywczy i gwałtowny. Rita urodziła dwóch synów, którzy odziedziczyli temperament po ojcu.
Rita cierpliwie znosiła trudności życia. Po śmierci męża, który zginął w wyniku zbójeckich porachunków, synowie Rity chcieli pomścić śmierć ojca. Rita modliła się gorliwie, by Bóg lepiej zabrał ich z tego świata wcześniej, niż mieliby zostać zabójcami. Prośba została wysłuchana. Chłopcy zmarli w wyniku epidemii, zanim zdążyli pomścić ojca.
Rita, po śmierci męża i synów, wstąpiła do zakonu augustianek. Prosiła Boga, by mogła doświadczyć męki Chrystusa. Bóg jej wysłuchał i dostała stygmat na głowie, na znak korony cierniowej. Rana na głowie doskwierała Ricie przez 15 lat życia, do momentu śmierci. Św. Rita jest patronką w sprawach trudnych i beznadziejnych.
8. Św. Elżbieta – Matka Jana Chrzciciela
Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana – to słowa modlitwy św. Elżbiety, na widok Maryi, w której łonie obecny był Jezus Chrystus.
Ewangelista Łukasz pisał, że Elżbieta i jej mąż Zachariasz "byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich". Elżbieta była przepełniona Duchem Świętym, wychowywała św. Jana według Bożej woli. Cechowała ją niezłomna wiara i niegasnąca nadzieja. Niewątpliwie św. Elżbieta może być wzorem dla kobiet, które doświadczyły bezpłodności albo w bardzo późnym wieku zostały obdarzone potomstwem. Do św. Elżbiety mogą modlić się również matki dzieci z niezwykłą osobowością.
9. Św. Emilia z Cezarei
O tej świętej niewiele wiadomo. Urodziła się na przełomie III i IV wieku w Cezarei Kapadockiej. Urodziła się w zamożnej rodzinie, jednak szybko została sierotą, ponieważ jej ojciec zginął męczeńsko w okresie pogańskich rządów cesarza Licyniusza. Emilia, obawiając się uprowadzenia w celu małżeństwa, poślubiła prawnika Bazylego. Oboje z mężem byli szczodrzy: troszczyli się o żebraków, przyjmowali pielgrzymów, przeznaczali znaczne sumy na cele charytatywne.
Emilia urodziła dziesięcioro dzieci. Pięcioro z nich zostało świętymi: Bazylego, Grzegorza, Piotra, Makrynę i Thesseove. Gdy wszystkie dzieci były dorosłe, Emilia z córką Makryną założyły klasztor.
10. Św. Agata Sycylijska
Św. Agata jest jedną z najbardziej czczonych świętych Kościoła Katolickiego. Po przyjęciu chrztu Agata postanowiła żyć w dziedzictwie i oddać życie Bogu. Namiestnik Sycylii chciał wziąć Agatę za żonę, ale ta odmówiła. To wzbudziło w nim nienawiść i pragnienie zemsty. Agata została aresztowana. Senator próbował ją zniesławić, dając ją pod opiekę rozpustnej kobiety. Plan Kwincjana się nie powiódł, dlatego skazał on Agatę na tortury, podczas których odcięto jej piersi. Agata poniosła śmierć, rzucona na rozżarzone węgle, 5 lutego 251 r.
Czytaj też:
Waszyngton. Ulicami miasta przejdzie marsz w obronie prześladowanych chrześcijanCzytaj też:
Prezes papieskiej akademii: Stoimy wobec realnego zagrożenia schizmą