Realna magia, realizm magiczny
Twórczość Macieja Raucha dookreśla się jako realizm magiczny. To pojęcie oswojone, zrozumiałe i powszechnie funkcjonujące. Czujemy się z nim bezpiecznie i swojsko, jeśli nawet czasem magia staje się w nim realniejsza od realizmu.
W twórczości Raucha pojęcie to wybrzmiewa jednak w pełni i na nowo, realizm jest dosłowny jak dosłowna jest jego magiczność.
W dobie powszechnie akceptowanej w sztuce bylejakości i powszechnego wyręczania się artystów zdobyczami nowoczesnej techniki, Rauch zdumiewa swoim przywiązaniem do tradycyjnego warsztatu malarskiego. W tym trudnym do opanowania medium mówi nam o świecie magii i fantazji.
Od samego początku wpadamy w jego pułapkę, kiedy porwani wizualną atrakcyjnością, odkrywamy, że te pociągające przedstawienia tworzone są w żmudnym procesie ręcznej pracy malarza. Malarza, który tworzy fantastyczne światy i wizje w cierpliwym zmaganiu się z trudną materią płótna i olejnej farby. Nie dajmy się zwieść pozornej łatwości nasyconych kolorów, rozbłyskującym przestrzeniom czy pięknym twarzom. Jest w nich przecież też smutek, poczucie niedopasowania czy samotność. Świat, który kreuje Rauch, jest starannie przemyślany. To nie tylko wizualna feeria barw i kształtów, postaci, zwierząt i planet. To także wiele ikonograficznych odniesień i umiejętnie cytowanej symboliki. Wiele znaczeń, które dadzą się nam odczytać, kiedy tylko poświęcimy im trochę czasu.
Więcej niż wymaga prosta przyjemność obcowania z niezwykłym światem jego malarstwa.
Nic w tych na pozór łatwych obrazach nie jest bowiem proste. A kiedy poznamy się nimi lepiej, z czasem zacierają się te dwie pozornie sprzeczne przestrzenie: realizmu i magii. Realizmu magicznego – a może realnej magii.
KuratorKrystyna Różańska-Gorgolewska