W historiografii polskiej wieków XIX i XX, a więc i w naszej współczesnej świadomości, dominuje obraz, w którym upadkowi I Rzeczypospolitej winna była słabość państwa. Była to zatem anarchiczna republika szlachecka, ze słabą władzą króla, z rozbuchanymi przywilejami szlachty znanymi jako „złota wolność”. Dlatego Polska przegrała z lepiej zarządzanymi monarchiami absolutystycznymi. Już pod koniec XVII w. zaczęła odstawać od sąsiednich krajów, a słabość militarna sprawiła, że wymuszali na niej rezygnację z jakichkolwiek reform, aby nie stała się graczem na geopolitycznej szachownicy. W XVIII stuleciu była już tak osłabiona, że gdy mimo wszystko spróbowała się zreformować i powołać silną armię, została zniszczona – aby w przyszłości nie zagroziła Rosji, Prusom i Austrii.
Ten dawny obraz upadku Rzeczypospolitej ma jednak niewiele wspólnego z rzeczywistością, gdyż w ostatnich dziesięcioleciach jest mocno weryfikowany przez współczesne przemiany polityczne w Polsce i Europie, które stanowią w jakimś sensie powtórkę z dawnych procesów historycznych pogrążających nasz kraj w upadku. A zatem co przyczyniło się do upadku naszej pierwszej republiki i jak można było zapobiec klęsce?
Zostań współwłaścicielem Do Rzeczy S.A.
Wolność słowa ma wartość – także giełdową!
Czas na inwestycję mija 31 maja – kup akcje już dziś.
Szczegóły:
platforma.dminc.pl
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
