Jak ocenia Pan sytuację związaną z Programem Trzecim Polskiego Radia?
Paweł Lisicki: Mówiąc najkrócej: mamy tu do czynienia z jakąś kakofonią błędów. Taka sobie piosenka Kazika, od której wszystko się zaczęło, zajęła nie wiem, które – pierwsze, czy czwarte miejsce na liście przebojów, wskutek jakiejś nadgorliwości dyrekcji Trójki została przesunięta. Rozpętało się istne piekło. Była to taka komedia pomyłek. Nie tyle cenzura, co brak roztropności tych, którzy postanowili tę piosenkę z bliżej nieokreślonych przyczyn usunąć z pierwszego miejsca.
Mleko się rozlało. Wielu dziennikarzy odeszło, zmienił się też dyrektor Trójki. Został nim Jakub Strzyczkowski, który z rozgłośnią kojarzony jest od lat. Dyrektor zapowiedział już, że publicyści tygodników opinii nie powinni prowadzić programów, ale powinni być gośćmi, czyli np. przedstawiciele "Do Rzeczy" i "Newsweeka" powinni występować wspólnie, dyskutując. To dobry, czy zły pomysł na zarządzanie stacją?
Każdy ma prawo do swoich własnych pomysłów. Ja mogę tylko powiedzieć tyle, że od prawie pięciu lat prowadziłem dwa razy w tygodniu "Salon Polityczny Trójki". Poprzedni dyrektor pan Tomasz Kowalczewski dzwonił do mnie w piątek z propozycją, bym dalej ten program prowadził. Ja mu wtedy odmówiłem. I to samo dotyczy obecnej sytuacji. Jeśli o mnie chodzi, to żadnych programów prowadzić nie zamierzam.
Jak Pana zdaniem poradzi sobie Jakub Strzyczkowski z kierowaniem radiową Trójką?
Co do nowego dyrektora, to bardzo ciekaw jestem tego, jak jego koncepcja będzie wyglądała w praktyce.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.