22 grudnia gdański Sąd Apelacyjny ogłosi wyrok w procesie, w którym współtwórca działacz "Solidarności" Andrzej Gwiazda domaga się od Skarbu Państwa 2 mln zł zadośćuczynienia i odszkodowania za internowanie w stanie wojennym.
W połowie lipca Sąd Okręgowy w Gdańsku zdecydował, że działaczowi opozycji antykomunistycznej należy się od państwa znacznie mniejsza kwota, czyli 400 tys. zł. W jeszcze wcześniejszym orzeczeniu sąd przyznał Gwieździe 25 tys. zł. Apelację od lipcowego wyroku Sądu Okręgowego wnieśli pełnomocnicy Andrzeja Gwiazdy.
Rekompensata nieadekwatna do poniesionych krzywd
Pełnomocnik opozycjonisty Piotr Korotyniec wskazywał, że przyznana przez sąd niższej instancji kwota zadośćuczynienia nie jest adekwatna do krzywd, jakich doznał Gwiazda podczas internowania w okresie stanu wojennego.
– Na tę sprawę należy też patrzeć w kontekście jego rozłąki z ukochaną żoną. Już w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji wnioskodawca wskazywał, że dla niego nie jest ważny smak zupy, ale najbardziej krzywdzące jest to, że nie może walczyć o wolną Polskę. Dlatego, iż w wyniku osadzenia na 374 dni został jako aktywny działacz opozycji pozbawiony jakiejkolwiek możliwości zaangażowania w działalność opozycyjną – wyjaśniał mecenas Gwiazdy.
– Pan Andrzej Gwiazda przeżywał strach związany z izolacją, a najgorszym przejawem tego strachu był element związany z niepewnością stanu osadzenia. Internowanie było związane z permanentnym zastraszaniem go śmiercią. Pan Andrzej Gwiazda był traktowany jako wróg komunistyczny – dodał Korotyniec.
Skarb Państwa odrzuca żądanie
Tymczasem reprezentujący w tym procesie państwo prokurator Sławomir Kownacki podkreślił, że od początku procesu nie kwestionował zasadności roszczenia byłego opozycjonisty, jednak jego zdaniem wyrok sądu niższej instancji jest słuszny. W ocenie prokuratora żądanie finansowe pełnomocników Gwiazdy jest przeszacowane.
Kim jest Andrzej Gwiazda?
To współtwórca Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża i NSZZ „Solidarność”. Jest kawalerem Orderu Orła Białego.
Po wprowadzeniu stanu wojennego został zatrzymany 13 grudnia 1981 i internowany w Strzebielinku. Wkrótce przeniesiono go do aresztu śledczego na Białołęce, a we wrześniu 1982 (po wizycie przedstawicieli Międzynarodowego Czerwonego Krzyża) do jednego z ośrodków dla internowanych. 22 grudnia 1982 aresztowano go (wraz z 10 innymi internowanymi) i oskarżono o próbę siłowego obalenia ustroju. Osadzony został w areszcie śledczym na Mokotowie. Zwolnienie uzyskał 22 lipca 1984 na mocy amnestii. 16 grudnia 1984 został ponownie aresztowany podczas uroczystości rocznicowych. Następnie skazany w dwóch procesach politycznych na kary 3 miesięcy i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Był osadzony najpierw w Gdańsku, później w Zabrzu. Zwolniono go 15 maja 1985.