Przewodnik turystyczny po I Rzeczypospolitej II Dziś zespół wsi Brusno Stare i Nowe oraz Polanka Horyniecka położonych na wschodzie Polski, pod Lubaczowem, znany jest przede wszystkim z przechodzącej nieopodal Linii Mołotowa wyznaczającej granicę ZSRS po czwartym rozbiorze Rzeczypospolitej.
Jeszcze 100, 200 lat temu był to sławny ośrodek kamieniarski, pochodzące stąd „bruśnieńskie” krzyże, nagrobki i elementy kamieniarki do tej pory ozdabiają cmentarze, drogi, rozstaje i uroczyska wschodniej Polski, dodając im klimatu. Brusno, podzielone później na Stare i Nowe, położone u stóp góry, z której pozyskiwano piaskowiec i wapień, po raz pierwszy pojawia się w regestrze poborowym z 1531 r. Z lat 1563–1554 pochodzi – jak podaje Stefan Lew – wzmianka o pierwszych mistrzach kamieniarskich, w tym na wpół legendarny przekaz o „dwóch Italianach, co przyszli w pleni i zaczęli kopać Górę”.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.