Prof. Adolphe: Istnieje powiązanie między homoseksualistami w Kościele a męską liczbą ofiar

DoRzeczy.pl: Przez wiele lat pracowała Pani w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej, współpracując z wieloma watykańskimi instytucjami. Patrząc wstecz, od momentu wyboru w 2013 roku kardynała Jorge Mario Bergoglio z Argentyny na papieża, jak Pani zdaniem Watykan formuje swoją politykę wobec środowisk LGBT?

Prof. Jane Adoplhe: Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary skierowane do biskupów Kościoła Katolickiego ws. opieki duszpasterskiej nad osobami, które identyfikują się jako homoseksualne i inne, odnoszą się też do liderów New Ways Ministry (organizacja, której celem jest doprowadzenie do zmiany nauczania Kościoła odnośnie grzeszności aktów homoseksualnych - red.) i ich błędnego podejścia duszpasterskiego do tych osób, pomimo ich działań i twierdzeń, że tak nie jest.

Czy zgodzi się Pani ze stwierdzeniem, że niektóre elementy obecnej polityki Watykanu, stanowią zagrożenie dla prawdy wyrażonej w prawie naturalnym, objawionej w Piśmie Świętym i Tradycji?

Nie jestem pewna, czy określenie „polityka Watykanu” to właściwy termin. Arcybiskup Vincenzo Paglia (przewodniczący Papieskiej Akademii Życia - red.) był mianowany na różne stanowiska w Kurii Rzymskiej już po tym, jak zamówił fresk z homoseksualnymi treściami erotycznymi na ścianę katedry diecezjalnej Terni-Narni-Amelia we Włoszech. Fresk przedstawia Jezusa niosącego do nieba sieci pełne grzeszników, w tym abp. Paglię (nagi duchowny obejmuje się na fresku z innym nagim mężczyzną - red.). To malowidło sugeruje wątpliwą interpretację zbawczej misji Jezusa Chrystusa, że człowiek może zostać zbawiony bez pokuty i rezygnacji z grzesznego sposobu życia.

Ten sam arcybiskup, jako przewodniczący Papieskiej Akademii Życia, opublikował niedawno przemyślenia pewnych teologów dotyczące znaczenia sumienia, rozumowania moralnego i rozeznania moralnego, które wydają się kwestionować nauczanie Kościoła o wewnętrznie złej naturze niektórych czynów, jak masturbacja, pornografia, cudzołóstwo, antykoncepcja, homoseksualizm i aborcja. Wyznaczył również na doradców Papieskiej Akademii osoby, które są za umożliwieniem zabijania dzieci.

Tymczasem papież Franciszek poparł przynajmniej jedną interpretację adhortacji Amoris Laetitia, która według różnych teologów podważa Magisterium nt. cudzołóstwa, jednocześnie promując księży, biskupów i kardynałów, którzy popierają homoseksualizm jako dobro.

Franciszek od początku swojego pontyfikatu podkreślał potrzebę wprowadzenia istotnych zmian w Kościele katolickim – m.in. w zakresie przyjmowania Komunii Świętej przez osoby rozwiedzione, czy podejścia do osób żyjących w związkach homoseksualnych. Jakie konsekwencje może nieść taka zmiana podejścia?

Kiedy patrzę na to, co dzieje się w Rzymie, nietrudno jest pomyśleć o Matce Bożej z La Salette, która ukazała się dwojgu dzieci (pasterzom) 19 września 1846 roku. W ostatniej redakcji tzw. Sekretu z La Salette, Melania, jedna z wizjonerek, opisywała m.in., "że Rzym straci wiarę i stanie się siedzibą Antychrysta". Nie jestem ekspertem w zakresie zatwierdzenia tego objawienia oraz jego znaczenia; wiem też, że istnieją wątpliwości co do wiarygodności późniejszej redakcji Sekretu.

Różni papieże postrzegali całe przesłanie z La Salette jako przesłanie nadziei, rozumiejąc, że człowiek może pojednać się z Bogiem poprzez odwołanie się do Matki Bożej i uszanowanie jej wezwania do okazania skruchy, modlitwy i pokuty.

Jako współautorka książki "Wykroczenia seksualne wśród kleru: analiza interdyscyplinarna" pisze Pani o kryzysie, który dotyka Kościół katolicki. Biorąc to pod uwagę, jak ocenia Pani kondycję Kościoła katolickiego?

Wydaje mi się, że New Ways Ministry to pewnego rodzaju lobby środowisk LGBTQ+ w Kościele, którego misją jest "queerowanie Kościoła". Znaczenie tego wyrażenia zostało zdefiniowane w "Encyklopedii różnorodności i sprawiedliwości społecznej" (Rowman & Littlefield, 2015) w następujący sposób:

Queerowanie to jedna ze strategii aktywistów queer (osoby o nietypowej seksualności, nieidentyfikująca się z żadną płcią - red.), którzy chcą zakłócić lub skomplikować normatywne praktyki, przestrzenie i dyskusje. Na przykład poprzez wprowadzanie grupy queer do normatywnej przestrzeni zmienia się dynamikę tej przestrzeni, zaburzając jej uznane za stałe i oczywiste cechy. Drag queen mogą "przejąć" bar odwiedzany przez osoby heteroseksualne, aby zmienić charakter przestrzeni, zmienić jego znaczenia dla przebywających tam osób.

Wśród czynników, które pogłębiają kryzys w Kościele, w swojej książce wymienia Pani wpływ rozwoju kultury rewolucji seksualnej i społeczną akceptację homoseksualizmu. Jak te elementy wpływają na kondycję Kościoła?

Być może osobą, która mogłaby lepiej odpowiedzieć na to pytanie, jest prof. Ralph Martin (teolog i lider Odnowy w Kościele Katolickim - red.). Rozważmy na przykład, opis dwóch jego książek dostępnych w serwisie Amazon.

"Prawie czterdzieści lat temu bestsellerowa książka Ralpha Martina »Kryzys prawdy« pokazała szkodliwe trendy w nauczaniu i kaznodziejstwie Kościoła katolickiego, które w połączeniu z atakami ze strony świeckiego społeczeństwa, zagrażają misji i istnieniu Kościoła katolickiego. I chociaż w ciągu ostatnich czterdziestu lat zrobiono wiele, aby przeciwdziałać fałszywemu nauczaniu, obecnie Kościół stoi w obliczu jeszcze bardziej podstępnego zagrożenia z zewnątrz i od wewnątrz.

W książce: "Kościół w kryzysie. Ścieżki wyjścia", Martin z detalami opisuje rosnącą wrogość wobec Kościoła katolickiego i jego nauczania. Poprzez liczne świadectwa, Martin obnaża siły działające na rzecz zdyskredytowania Kościoła i daje nadzieję tym, którzy szukają jasności.

"Kościół w kryzysie" obejmuje tematy:

– polaryzacji w Kościele, wywołane niejednoznacznym nauczeniem
– inicjatyw, które przystosowują Kościół do panującej kultury, bez wzywania do nawrócenia
– sponsorowanego przez Watykan partnerstwa z organizacjami, które aktywnie sprzeciwiają się nauczaniu Kościoła katolickiego
– powrotu do błędów teologicznych rozstrzygniętych przez Sobór Watykański II, św. Jana Pawła II i Benedykta XVI.

Napisana z mocą książka "Kościół w kryzysie" przypomina wszystkim czytelnikom, aby zważali na wyraźne polecenie Jezusa, aby nie sprowadzać Jego dzieci na manowce. Dysponując wystarczającymi zasobami, aby zachęcić czytelników, Ralph Martin zapewnia rzetelną podstawę nauczania Kościoła katolickiego, opartą na Piśmie Świętym i Tradycji, aby umacniać katolików przeciwko błędom, które zagrażają nam ze wszystkich stron.

W jednym z rozdziałów książki "Wykroczenia seksualne wśród kleru: analiza interdyscyplinarna" o. Sean Kilcawley pisze o konieczności odpowiedzenia na kluczowe, jego zdaniem, kompulsywne "samotnicze" grzechy seksualne kandydatów na duchownych. Odnosząc się do Pani książki, czy istnieje związek między homoseksualizmem, a ryzykiem wystąpienia wykorzystywania seksualnego?

Ojciec Kilcawley omawia problem występowania grzechu śmiertelnego (czynu wewnętrznie złego) pornografii w seminarium oraz braku procedur, zasad i kształcenia przywódców Kościoła tak, aby rozumieli powagę problemu i ryzyko jego przekształcenia w działania przestępcze. Oczywiście istnieją różne rodzaje pornografii. Na przykład posiadanie i rozpowszechnianie pornografii dziecięcej jest uznawane za przestępstwo w większości państw i stanowi naruszenie praw człowieka, na mocy Protokół Fakultatywny do Konwencji o prawach dziecka w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii. W świetle danych o wysokim wskaźniku nastoletnich ofiar płci męskiej, rozdział napisany przez o. Kilcawley'a stanowi uzupełnienie do kilku innych rozdziałów, które mówią o danych empirycznych dotyczących istotnych kwestii, łączących akty homoseksualne z przemocą seksualną w Kościele:

1) Dr Judith Reisman wraz z innymi autorami bada pominiętą w John Jay Reports (raport dotyczący nadużyć seksualnych wobec małoletnich w kościele w USA, zlecony przez episkopat Stanów Zjednoczonych - red.) dyskusję nt.homoseksualizmu i pornografii w Kościele;
2) Wielebny Paul Sullins omawia wysokie wskaźniki, w pewnych latach, księży identyfikujących się jako homoseksualiści w Kościele i korespondujące z tym, stwierdzone w tym samym okresie czasu, wysokie wskaźniki przemocy seksualnej wobec młodocianych osób płci męskiej;
3) Dale O'Leary omawia centralne miejsce pederastii w homoseksualnych kulturach, zwracając uwagę na dane empiryczne i pisemne świadectwa tych, którzy identyfikują się jako homoseksualiści i byli wykorzystywaniu seksualnie przez dorosłych mężczyzn.

Na podstawie Pani pracy i zebranych danych, jaki jest jest obecnie najpoważniejszy problem Kościoła, jeśli chodzi o radzenie sobie ze sprawcami przemocy seksualnej?

Obawiam się, że jako Kościół nadal będziemy rozczarowywać młodych mężczyzn i seminarzystów, jeśli część biskupów i kardynałów będzie dalej zaprzeczać powiązaniu pomiędzy księżmi identyfikującymi się jako homoseksualiści, a wysoką liczbą ofiar płci męskiej w Kościele. Warto przypomnieć, że kardynał Gerhard Müller, były prefekt Kongregacji Nauki Wiary, wraz z licznymi komisjami państwowymi badającymi sytuację w Kościele w różnych krajach oraz raportami Wielkiej Ławy Przysięgłych w USA, zwraca uwagę na bardzo wysoki wskaźnik ofiar płci męskiej wśród ofiar wykorzystywania w Kościele. To stanowi poważny kontrast ze świeckimi instytucjami, gdzie widzimy wysoki odsetek kobiet-ofiar wykorzystywania.

Prof. Jane Adolphe – to kanadyjska prawnik specjalizująca się w prawie międzynarodowym i prawach człowieka. Profesor w Ave Maria School of Law w Naples na Florydzie oraz adiunkt w School of Law Notre Dame University w Sydney. Od 1998 do 2001 r., jako doradca prawny organizacji pozarządowych, brała udział w konferencjach ONZ dotyczących praw kobiet, dzieci i młodzieży oraz spraw związanych z Międzynarodowym Trybunałem Karnym. Pracowała w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej. W latach 2003-2011 była konsultantem zewnętrznym w Sekcji Stosunków z Państwami. Brała udział w pracach związanych z traktatami praw człowieka ratyfikowanymi przez Stolicę Apostolską, w szczególności Konwencją o prawach dziecka i jej protokołem fakultatywnym w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii. W 2020 r. zakończyła współpracę ze Stolicą Apostolską.

Założyła Centrum Prawa, Życia, Wiary i Rodziny (ICOLF). Wśród licznych publikacji jest współautorką książki „Wykroczenia seksualne wśród kleru: analiza interdyscyplinarna” (2020), w której opowiada m.in. o swoich wysiłkach, które doprowadziły do wszczęcia śledztwa w Watykanie w związku z ujawnionymi przez dziennikarzy w 2017 r. przypadkami nadużyć seksualnych.