Niepraktyczna pani domu II W roku bodajże 1990 pisałam tekst dla któregoś z nowo powstałych wtedy pism, które od dawna nie istnieje.
Pisałam, posiłkując się depeszą agencyjną w języku francuskim. W tekście pojawiło się słowo „rap”, którego nie znałam. Zadzwoniłam do przyjaciółki, lektorki francuskiego w Instytucie Romanistyki. Ona też nie znała, ale poszła zapytać pracujących na Uniwersytecie Francuzów. Nikt nie znał. Po południu wrócił ze szkoły nasz 13-letni wówczas syn. – Rap? To taka muzyka, której teraz się słucha. Amerykańska. „Teraz” może wtedy było nie dla wszystkich i do dziś pozostało.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.