PRZEWODNIK TURYSTYCZNY PO I RZECZYPOSPOLITEJ Wąchock leżący w województwie świętokrzyskim, mniej więcej w połowie drogi między Skarżyskiem-Kamienną a Starachowicami (bliżej jednak tych ostatnich), przez całe lata był przedmiotem niewybrednych dowcipów, w których niepoślednią rolę odgrywał jego sołtys.
Chciałoby się rzec – być może dlatego, aby przykryć piękną historię tego miasteczka zasłużonego w czasach powstania styczniowego i w okresie drugiej wojny wspieraniem partyzantów z oddziału Jana Piwnika „Ponurego”.
Wąchock pojawił się na widowni dziejów pod koniec XII w., być może w 1179 r., kiedy biskup krakowski ufundował w tym miejscu opactwo cystersów; jedno z najstarszych w Polsce. Natomiast nazwa miasta pojawia się po raz pierwszy w 1218 r., zapisywana była jako „Vancoz”, a zakonnicy, którzy założyli tutaj swoją siedzibę, przybyli z Francji. Na przełomie wieków XII i XIII zbudowano kościół, potem resztę zabudowań konwentu, co sprawia, że opactwo stało się jednym z najstarszych w Polsce. Długo jednak zachowywało obcy charakter.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
