Chodzi o fragmenty ksiąg proroków mniejszych, przede wszystkim Zachariasza i Nahuma, pochodzące sprzed 2 tys. lat. Jak podaje Radio Watykańskie, dla biblistów to odkrycie jest o tyle ważne, że dotyczy okresu, w którym kształtowała się ostateczna wersja Pisma Świętego.
Fragmenty Starego Testamentu
– Są to małe fragmenty, a zatem jest to dość ograniczona liczba wierszy Starego Testamentu spisanego po grecku. Tym niemniej świadczą one, że na początku II w. utrzymuje się jeszcze to, co uczeni nazywają płynnością tekstu. To znaczy jest to jeszcze okres, w którym tekst biblijny nie został ostatecznie ustalony. W tym czasie Biblia jeszcze się kształtuje. Dzięki tym odkryciom poznajemy mały fragment tej historii, jej nowy wariant – tłumaczy prof. Marcello Fidanzio, dyrektor Instytutu Archeologii i Kultury Ziem Biblijnych.
Ekspert zwraca uwagę, że w odkrytym tekście imię Boga, czyli cztery litery, których nie wolno wymawiać, nie zostało napisane po grecku, lecz po hebrajsku, a dokładnie w języku paleohebrajskim, którego używało się w czasach pierwszej świątyni.– To nam pokazuje, że podobnie jak w czasach Jezusa, podchodzono z wielkim szacunkiem do imienia Boga, nie wypowiadano go. I na wszelki wypadek, aby uniknąć błędu, zapisywano je w inny sposób, przy użyciu innego alfabetu – powiedział prof. Fidanzio.
Korzenie Izraela
Według archeologa, odkrycie ma wielkie znaczenie nie tylko dla chrześcijan, ale również dla Izraela i idei syjonizmu, ponieważ świadczy o obecności Żydów na tym terytorium.
Czytaj też:
Sensacyjne odkrycie w Czechach. Dotyczy ukrzyżowania Jezusa