23 kwietnia w Quiché odbyły się uroczystości beatyfikacyjne dziesięciu męczenników z Gwatemali. Ich kult zatwierdził papież Franciszek. „Nasi męczennicy byli prawdziwymi misjonarzami w ruchu” – powiedział bp Rosolino Bianchetti w rozmowie z serwisem Vatican News.
- Chodzili od domu do domu, podtrzymując żywą wiarę, modląc się ze swoimi braćmi, ewangelizując, przebłagując Boga życia. Byli to ludzie wielkiej wiary, wielkiej ufności w Bogu, ale jednocześnie z wielkim oddaniem na rzecz zmiany w Gwatemali – kontynuował biskup.
Wezwanie do naśladowania Chrystusa
W latach 80-tych ubiegłego wieku w targanej wojną domową Gwatemali zaostrzył się kurs anty-kościelny. Wtedy też działalność beatyfikowanych osób (w tym trzech kapłanów i siedmiu świeckich) spotkała się z wrogością ze strony junty wojskowej. Pomimo to nieformalna grupa, realizująca postulaty Akcji Katolickiej w Gwatemali, kontynuowała „metodę, drogę, styl życia wiarą, naśladując Jezusa z Nazaretu”.
Z Różańcem w ręku każdy z nich pomagał wedle swoich możliwości – księża pokrzepiając lud sakramentami i duchowym przewodnictwem, świeccy wspierając na duchu i opiekując się chorymi i ofiarami wojny domowej. Ich przykład, dla Gwatemalczyków inspirujący i zbawienny, dla będącego u rządów wojska okazał się solą w oku, ponieważ bronili oni praw obywatelskich i sprzeciwiali się grabieżom dokonywanym przez wojsko. Podczas jednego z nalotów dziesięciu męczenników zamordowano ze względu na ich zaangażowanie religijne.
Bp Bianchetti zauważa, że beatyfikacja ma ogromne znaczenie dla katolickiej społeczności Gwatemali, ponieważ ożywia tę pochodnię wiary, którą nieśli męczennicy, zachęcając współczesnych do naśladowania Chrystusa.
12-letni męczennik
Rozmówca watykańskiego serwisu przywołuje postać jednego z męczenników, 12-letniego Juana Barrery Méndeza. Chłopiec wcześnie przyjął sakrament bierzmowania, a jego rola we wspólnocie polegała na prowadzeniu katechezy dla młodszych dzieci przygotowujących się do pierwszej Komunii Świętej.
Chłopiec wykazywał się nadzwyczajną dojrzałością, a w dniu swojej śmierci był torturowany przez żołnierzy. Obcięto mu skórę z podeszew stóp i kazano iść wzdłuż brzegu rzeki.
- Stał niewzruszenie, dając świadectwo swoim życiem, swoją krwią. Został powieszony na drzewie i zastrzelony... Jak „Jezus ukrzyżowany” na drzewie. I Juanito świeci dzisiaj. Jego świadectwo stało się „zaraźliwe”, tutaj chłopcy nazywają go „Carlo Acutis z Gwatemali” – opowiada bp Bianchetti z Quiché.