Uroczystość Chrystusa Króla została wprowadzona w Kościele w 1925 roku przez papieża Piusa XI. Z okazji kończącego się roku jubileuszowego Ojciec Święty wydał encyklikę Quas Primas. Początkowo uroczystość ta przypadała w ostatnią niedzielę października. Tego dnia, we wszystkich kościołach, po Mszy św. miał zostać wystawiony Najświętszy Sakrament, a wierni mieli odmawiać Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu.
"Od dawna już powszechnie nazywano Chrystusa Królem w przenośnym tego słowa znaczeniu, a to z powodu najwyższego stopnia dostojeństwa, przez które wyprzedza wszystkie stworzenia i przewyższa je. Mówimy więc, iż Chrystus króluje w umysłach ludzkich, nie tyle dla głębi umysłu i rozległości Swej wiedzy, ile że on sam jest prawdą, a ludzie od Niego powinni prawdę czerpać i posłusznie ją przyjmować; mówimy też, iż Chrystus króluje w woli ludzkiej, ponieważ w Nim nie tylko nieskazitelna wola ludzka stosuje się zupełnie i z całym posłuszeństwem do najświętszej woli boskiej, lecz także dlatego, że Chrystus tak wpływa natchnieniami swymi na naszą wolną wolę, iż zapalamy się do najszlachetniejszych rzeczy. Wreszcie uznajemy Chrystusa jako Króla serc dla Jego "przewyższającej naukę miłości" i dla łagodności i łaskawości, którą przyciąga dusze. Żaden bowiem człowiek nigdy nie był i nie będzie do tego stopnia ukochanym przez wszystkie narody, jak Jezus Chrystus" – pisał papież Pius XI.
"Przyjdź królestwo Twoje!"
Po Soborze Watykańskim II uroczystość Chrystusa Króla została przeniesiona na ostatnią niedzielę roku liturgicznego. Święto to ma nam przypomnieć, że Chrystus króluje nad całym stworzeniem. Warto podkreślić, że Chrystus jest Królem, nie z nadania, ale dlatego, że jest Bogiem-Człowiekiem i do niego należy pełnia władzy.
Królowanie Chrystusa różni się od ziemskich królestw. Nie dotyczy ono jedynie wybranego obszaru czy grupy ludzi, ale wypełnia się w każdym narodzie, czasie i w każdym pokoleniu. Choć królestwo Chrystusa istnieje nieprzerwanie od wielu wieków, to jednak wiemy, że nie wypełniło się ono jeszcze w sposób ostateczny. Dlatego sam Jezus Chrystus zostawił nam modlitwę, w której wołamy o przyjście Jego królestwa.
Jednak patrząc po ludzku, na Jezusa człowieka, to pochodził on w prostej linii od Dawida – króla Izraela. Tę prawdę poznajemy z rodowodu Jezusa zawartego w Ewangelii. Powszechnie w narodzie wybranym był przecież nazywany "Synem Dawida". Oznacza to tyle, że także z krwi i dziedziczenia Chrystusowi przysługuje tytuł Króla.
Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
W 2022 roku ostatnia niedziela roku liturgicznego przypada 20 listopada. To oznacza, że następna niedziela to pierwsza niedziela Adwentu, który rozpoczyna nowy rok liturgiczny w Kościele.
Warto zaznaczyć, że dziś, w uroczystość Chrystusa Króla, za publiczne odmówienie Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi, można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.
Akt Poświęcenia Rodziny Ludzkiej Chrystusowi Królowi
O Jezu Najsłodszy, Odkupicielu Rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza.
Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.
Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą i ponownie przyjąć Ciebie jako Króla całego świata, jako naszego Króla. Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do Królewskiego, Świętego Serca Swego. Popatrz, o Jezu Dobry i Miłosierny, na wszystkie rodziny naszej wspólnoty parafialne, a także na cały nasz Naród. Poświęcamy dzisiaj Twojemu sercu każdą wspólnotę rodzinną w naszej Wspólnocie Wiary.
Znasz, o Jezu, wiarę rodzin naszych. Spraw, by moc Chrztu świętego i łaska sakramentalnego bierzmowania, sycone częstą Komunią Świętą, przynosiły w naszym życiu błogosławione owoce wiary, odważnie wyznawanej przez rodziców i przez coraz liczniejsze młode pokolenie. Spraw, by Twoja Eucharystyczna Obecność pośród nas, którą wciąż na nowo rozpoznajemy naszą Wiarą, pozostała dla nas ożywczym źródłem Miłości i Nadziei.
Chryste – Królu! Tobie poświęcamy wszystkie rodziny przeżywające kryzysy i zagrożone rozpadem małżeństwa. Niech z Twojego Serca, przebitego za nasze grzechy, potrafią zaczerpnąć nową siłę do wytrwania w wierności łasce sakramentalnego małżeństwa. Tobie poświęcamy wszystkich małżonków, złączonych sakramentalnym węzłem, którzy wzgardzili Twoją Bożą Miłością, umacniającą ich małżeńską miłość. Niech zdroje krwi i wody, wylewające się z Twojego przebitego Serca, staną się także dla nich nową szansą na przebaczenie i powrót do pełnej jedności z Twoim Kościołem.
Chryste – Królu! Tobie poświęcamy wszystkich nauczycieli i wychowawców, odpowiedzialnych za kształtowanie ducha młodego pokolenia polskiego Narodu, aby nauczyli to pokolenie słuchać Twojej królewskiej woli.
Poświęcamy Tobie wszystkich wypełniających różnorakie urzędu społeczne, samorządowe i państwowe, w szczególności władze naszego Państwa, Parlament i Rząd, aby -uznając Twoją królewską wolę -w każdym swoim działaniu szukali prawdziwego dobra Polskiego Narodu.
Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odwrócili się od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili.
Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu.
Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela, przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden Pasterz. Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Narodowi Polskiemu, i wszystkim Narodom dzisiejszej Europy i świata, użycz spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos:
Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.
Czytaj też:
Pogarsza się sytuacja chrześcijan na świecie. Wkrótce publikacja ważnego raportuCzytaj też:
Czy Chrystus rozpoznałby swój Kościół? Radykalna odpowiedź arcybiskupa Vigano