Droga do radości, s. Mary David OSB
Droga do radości (The Joy of God: Collected Writings) to fragmenty konferencji i listów nieprzeciętnie utalentowanej, energicznej i zarażającej optymizmem benedyktynki. Tworzą one poruszające świadectwo jej życia i kilkuletnich zmagań z nieuleczalnym nowotworem. „Klauzura pozwoliła siostrze Mary David cudownie rozkwitnąć” – napisał we wstępie znany norweski trapista, biskup Trondheim, Erik Varden OCSO. Historia Mary David Totah daje realne umocnienie w wierze i nadzieję, bo stoi za nią człowiek, który w pełni zaufał Panu, inspirując innych do podążania drogą Prawdy absolutnej.
Mimo zdiagnozowania u niej nieuleczalnego nowotworu, pozostała wierna swoim przekonaniom – „Akceptacji-z-Radością”. Do ostatnich chwil czerpała garściami ze źródeł życia zakonnego i odnalazła szczęście w dzieleniu się swymi od¬kryciami, głównie z nowicjuszkami klasztoru św. Cecylii.
Pisała: „Nie ma potrzeby ze wszystkim walczyć. Spróbuj przyjmować różne rzeczy jako dary, spróbuj się radować i podchodzić pozytywnie do tego, przed czym możesz czuć opór. Uwierz mi, staniesz się innym człowiekiem. Wychodź naprzeciw temu, co się zbliża, co jest zapowiedziane – to pochodzi od Boga. Przyjmuj różne rzeczy, ludzi, okoliczności. To twój opór powoduje tyle niepokoju i cierpienia, nie te sprawy same w sobie”.
Ta skłonność siostry Mary do dostrzegania pozytywów i skupiania się na dobru w każdej sytuacji sprawiała, że jej radość udzielała się wszystkim dookoła. Promieniowanie Bożą radością było jej życiową misją i nie przestało nią być, kiedy jej życie zbliżało się do kresu.
Małgorzata Borkowska OSB o Drodze do radości: „Jaką niewzruszoną ufność, jaką miłość trzeba mieć, żeby tak żyć i uczyć! Siostra Mary-David, Palestynka z pochodzenia, Amerykanka z urodzenia, a mniszka w angielskim klasztorze, chociaż zmarła stosunkowo młodo (60 lat), zdążyła być przez wiele lat mistrzynią nowicjatu, i ten tomik jej myśli został zebrany w dużej mierze właśnie z nauk dla nowicjuszek. Sama była rzeczywiście wzorem takiej radosnej, wręcz płonącej ufności, nieustannego „Tak” na wszystko, co nadchodziło z ręki jej umiłowanego Pana. Była uosobieniem głoszonej przez siebie zasady, że Chrystus nie przekreśla żadnych ziemskich wartości, ale wszystkie czyni względnymi. Umiała też doskonale prowadzić początkujące serca przez typowe dla nich problemy życia modlitwy. W jej książce młodzi znajdą przewodnik, a starsi, duchowni czy świeccy, rozpoznają z radością swoją duchową siostrę”.
Książka dostępna na stronie wdrodze.pl
W drodze z Jezusem. Podróż wewnętrzna na przekór niepokojom, Henri J.M.
Ta książka jest dla tych, którzy pragną odkryć cel swojego życia i móc całkiem szczerze powiedzieć: „Teraz wiem, po co żyję!”. W jednym z najtrudniejszych dla siebie momentów życia Henri Nouwen wygłosił serię wykładów o znaczeniu naśladowania Jezusa w epoce niepokoju. Podjął tematy: powołania, sensu życia, lęku i nadziei. Sporo uwagi poświęcił praktycznym wskazówkom, które od lat pomagają ludziom poruszać się określoną drogą – drogą wiary. W książce W drodze z Jezusem. Podróż wewnętrzna na przekór niepokojom dzieli się przejmującym świadectwem, że podstawowe prawdy Ewangelii wystarczą do zaspokojenia naszych najgłębszych potrzeb.
– Kiedy posłuchamy tego głosu wzywającego nas, abyśmy za nim poszli, często wszystko trafia na swoje miejsce. Zamiast poruszać się w wielu różnych kierunkach, dostrzegamy cel. Wiemy, dokąd idziemy. Mamy tylko jedno zainteresowanie. Nagle to głębokie znudzenie, którego doświadczaliśmy, zupełnie znika, ponieważ usłyszeliśmy głos miłości. Kiedy nie mamy celu, kiedy nie mamy za kim pójść, nasze życie jest puste. Tak! Lecz gdy odkrywamy ten głos miłości, który nas wzywa i mówi „Idź za Mną”, wszystko staje się inne. Życie, które wydawało się tak nieciekawe, tak nudne, tak wyczerpujące, nagle zyskuje cel – pisze H. Nouwen we W drodze z Jezusem. Podróż wewnętrzna na przekór niepokojom (tytuł oryginalny: Following Jesus. Finding Our Way Home in an Age of Anxiety).
Książka oparta została na 6 wykładach wygłoszonych przez H. Nouwena podczas Wielkiego Postu w 1985 roku. Autor stawia nam w niej liczne pytania, m.in.: Czy naprawdę czuję się i jestem uczniem Jezusa? Czy Mu ufam? Czy bez względu na wszystko idę za Nim i żyję według Jego nauki? Gdzie jest moja droga i pełnia? Gdzie jest moje „miejsce” i cel? Czy z pokorą przyjmuję wszystko, co mi się przydarza? Czy u Boga szukam pocieszenia i oddaję Mu moje cierpienie? Czy „oddycham” Jego Duchem? Co mogę robić, aby moje życie było radośniejsze?
Nie pozostawia nas jednak bez wskazówek, pomocnych w odnalezieniu odpowiedzi. Mówi wprost o podążaniu za Jezusem krok po kroku, bez oczekiwania spektakularnych efektów. Przecież od małych kroków zaczynali wszyscy wielcy ludzie w historii. Pyta więc retorycznie: „Dlaczego z nami miałoby być inaczej?”. I dodaje: „Pierwszy krok to słuchać. Drugi krok to odejść od tego, co «moje»”.
Podejmując decyzje, możemy zapytać siebie: „Czy robię to z lęku o swoje przetrwanie, czy potrafię raczej działać z ufnością?”. Będziemy wiedzieć, kiedy działamy z lęku, a kiedy z miłości. Zawsze wybieraj miłość. Nie rób niczego ze strachu”.
Podążanie za Jezusem nie wymaga żadnych dramatycznych gestów. Niektórzy pytali Nouwena: „Czy powinienem zostawić wszystko i wyjechać na misje? Czy o to właśnie prosi Jezus?”. „Czy naprawdę muszę porzucić rodzinę i karierę i rozdać cały majątek, aby iść za Jezusem?”. A on spokojnie odpowiadał: „Po co zadawać wielkie pytania, skoro możesz po prostu powiedzieć: «Obiecuję nie wrzeszczeć na swoje dziecko. Obiecuję zrobić mały krok»”.
Książka dostępna na stronie wdrodze.pl