Szymona Hołownię znam od wielu lat. Znam i szczerze lubię, choć im dłużej się znamy, tym rzadziej w różnych kwestiach się zgadzamy. Jego teologii zwierząt nie kupuję, a nawet uważam ją za intelektualne i religijne szalbierstwo, które z chrześcijaństwem niewiele ma wspólnego. Doceniam natomiast zaangażowanie na rzecz misji w Afryce, które sprawia, że wiele dzieciaków – dzięki rozmaitym inicjatywom Szymona – ma co zjeść i jak się uczyć. Istotne znaczenie miała także popkulturowa forma preewangelizacji, którą prezentował showman i która – nawet jeśli nie przekonywała starszych – to do nastolatków trafiała znakomicie.
Polecamy Państwu „DO RZECZY+”
Na naszych stałych Czytelników czekają: wydania tygodnika, miesięcznika, dodatkowe artykuły i nasze programy.
Zapraszamy do wypróbowania w promocji.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.