ZUZANNA DĄBROWSKA: Na jesień przyszłego roku planowane jest otwarcie siedziby Muzeum Historii Polski. Można powiedzieć: w końcu?
ROBERT KOSTRO: Tak, ponieważ za nami długa epopeja. Przygotowania do budowy Muzeum rozpoczęliśmy już w 2006 r., jednak później zmienił się klimat polityczny i właściwie do 2015 r. nie mieliśmy zapewnionych funduszy na budowę placówki. A ponieważ władze Warszawy wycofały się z ustaleń dotyczących budowy muzeum nad Trasą Łazienkowską, straciliśmy również pierwotną lokalizację. Od 2016 r. postępują prace inwestycyjne, a dwa lata później rozpoczęliśmy prace budowlane. Jesienią 2023 r. planujemy oficjalne otwarcie. Jeszcze bez wystawy stałej, ale z wystawami czasowymi, audytorium, salami edukacyjnymi i konferencyjnymi.
Dlaczego Polska, której państwowość ma ponad tysiąc lat, tak długo czekała na muzeum opowiadające w sposób całościowy tę wielowiekową, bogatą historię?
Największym wyzwaniem było przebicie się z projektem i podjęcie decyzji politycznej. Idea narodziła się na początku lat dwutysięcznych. W 2006 r., gdy ministrem kultury był Kazimierz Michał Ujazdowski, położono fundamenty prawne pod budowę placówki. Jednak później przez prawie dwie kadencje resortem kultury kierował Bogdan Zdrojewski, który faktycznie zamroził projekt. Pierwsze pozytywne ruchy, czyli decyzja lokalizacyjna, zostały podjęte przez minister Małgorzatę Omilanowską. Prawdziwym przełomem było zaangażowanie wicepremiera prof. Piotra Glińskiego.
Budowany kompleks to nie tylko Muzeum Historii Polski.
Na Cytadeli będą mieścić się cztery muzea – MHP, Muzeum Wojska Polskiego oraz już działające Muzeum Katyńskie i X Pawilon Cytadeli, czyli dawne więzienie carskie.
Historia przedstawiana w muzeum zostanie ujęta w trzy główne wątki narracyjne. Pierwszy z nich to wolność. Co to oznacza w praktyce?
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.