Risotto milanese alla libanese

Odwiedziłyśmy oczywiście grób św. Charbela, ale miałyśmy też okazję wziąć udział w rodzinnym, niedzielnym obiedzie u libańskiej rodziny. Ujęło nas to spotkanie.

Libańskie rodziny są liczne. Ta, u której byłyśmy, składała się z rodziców i czterech zamężnych sióstr, każda z nich miała swoje dzieci. Więc przy stole było naprawdę gwarno. Dzieci są tu błogosławieństwem. I mimo że nikt tu specjalnych rygorów wychowawczych nie wprowadza, to są ułożone i spokojne. Może po prostu zamiast teorii pedagogicznych wystarcza rodzicielska miłość?