POCZYTANKI II Chociaż autor „Cienia wiatru” podkreślał, jak bardzo kocha klasykę XIX w. i z niej swe opowieści wywodził – zatem Dostojewski, Dickens, Tołstoj – to lektura jego opowiadań dowodzi, że bardziej zadłużył się u legionu rozmaitych twórców mniej znanych, acz bardziej sensacyjnych.
Białogłowy w szponach zazdrosnych mężów, tajemnicze wieże i labirynty, klątwy, sprzedajne kobiety zamieniające się w anioły, wydarzenia nadnaturalne i niezmiernie dramatyczne – Zafón sięga po instrumentarium powieści gotyckiej, jarmarcznych ballad, baśni i opowieści niesamowitych. Jest to pisanie błyskotliwe, potoczyste i skoncentrowane na dawaniu nam przyjemności z samego obcowania z opowieścią.
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Do Rzeczy.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.