Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu istnieje już blisko 800 lat

Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu istnieje już blisko 800 lat

Dodano: 
Monstrancja z Najświętszym Sakramentem
Monstrancja z Najświętszym Sakramentem Źródło:Flickr / David Eucaristía
Praktyka nieustannej adoracji Najświętszego Sakramentu rozpoczęła się we Francji 796 lat temu.

Dokładnie 11 września 1226 roku w Awinionie we Francji po raz pierwszy rozpoczęto praktykę adorowania Jezusa w Najświętszym Sakramencie w ciągu dnia i nocy. Encyklopedia Katolicka podaje, że termin "wieczysta adoracja" odnosi się do nieprzerwanej adoracji lub z krótkimi przerwami "z ważnych powodów lub z przyczyn niezależnych od siebie".

Wielu ekspertów podaje, że praktyka ta miała swój początek wraz z ustanowieniem święta Bożego Ciała w 1246 roku przez biskupa Roberto de Thorete, za namową św. Julianny. Jednak pierwsze wzmianki o nieustannej adoracji pochodzą właśnie z Francji i datowane są na 20 lat przed ustanowieniem święta Bożego Ciała.

Początek wieczystej adoracji

11 września 1226 roku król Ludwik VII chcąc uczcić zwycięstwo nad albigensami – sektą, która w XII i XIII wieku rozwijała się w południowej Francji – poprosił o wystawienie Najświętszego Sakramentu. Z Encyklopedii Katolickiej dowiadujemy się, że "w dziękczynieniu Najświętszy Sakrament okryty welonem został wystawiony w Kaplicy Świętego Krzyża" w Orleanie.

Na adoracji pojawiły się rzesze ludzi, dlatego biskup Pierre de Corbie "uznał za wygodne, aby kontynuować adorację zarówno w nocy, jak i w dzień". Z czasem Stolica Apostolska zatwierdziła wieczystą adorację jako dozwoloną praktykę religijną. Nieustanna adoracja Najświętszego Sakramentu trwała nieprzerwanie do 1792 roku. Została przerwana w wyniku rewolucji francuskiej.

Dzięki staraniom bractw Szarych Pokutników do praktyki wieczystej adoracji powrócono w 1829 roku. Z czasem nieustanna adoracja zaczęła pojawiać się w innych państwach Europy. Największy rozkwit tej praktyki odnotowano po ustanowieniu Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa w 1592 r.

Rozwój Czterdziestogodzinnego Nabożeństwa spowodował rozwój wieczystej adoracji "w kilku kościołach Rzymu, aż stopniowo rozprzestrzeniła się na cały świat, aby można było naprawdę powiedzieć, że o każdej godzinie w roku Najświętszy Sakrament, uroczyście wystawiony, jest uwielbiany przez rzesze wiernych".

Czytaj też:
Zmiany w Kościele. Trwają prace nad stworzeniem obrządku amazońskiego
Czytaj też:
"Bóg jest życiem, Bóg jest rodziną". Ks. Chmielewski zaprasza na Marsz dla Życia i Rodziny

Źródło: Catholic News Agency
Czytaj także