Onet.pl napisał, wskazując na główne dokonania byłego metropolity, że „hierarcha zakończył spór z państwem o katedrę św. Wita w Pradze i wynegocjował zwrot dóbr kościelnych”. Jednak najważniejsze było coś całkiem innego: prześladowany przez władze ksiądz Duka przez lata prowadził pracę w podziemiu, a po 1989 roku w znacznym stopniu przyczynił się od odbudowy czeskiego, systematycznie niszczonego przez komunistów, katolicyzmu.
Krótki i zdawkowy biogram zmarłego przypomniał vaticannews.va: „W 1968 r. został potajemnie przyjęty do zakonu dominikanów. W 1970 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pięć lat później został pozbawiony przez komunistyczne władze pozwolenia na pełnienie posługi kapłańskiej i kontynuował swą misję w podziemiu, za co w 1981 r. trafił do więzienia. Karę odsiadywał z Václavem Havlem, z którym łączyły go od tej pory silne więzi przyjaźni. Po wyjściu na wolność pracował jako kreślarz w zakładach Škody. W 1986 r. został potajemnie ustanowiony prowincjałem dominikanów. Funkcję tę pełnił przez 12 lat. W 1998 r. Jan Paweł II mianował go biskupem Hradec Králové, a Benedykt XVI w 2010 r. arcybiskupem Pragi. W 2012 r. został kardynałem. W 2018 r., kiedy skończył 75 lat, złożył rezygnację z pełnionej funkcji, ale papież przyjął ją dopiero cztery lata później w 2022 r”.
