Czy koniec wojny to początek pokoju?
Magdalena Kawka pokazuje prawdę - Ziemie Odzyskane dla wielu ludzi były po prostu Ziemiami Niechcianymi. Litera prawa okazała się niezgodna z literą ducha i ludzkiej nostalgii.
W Lwowskiej Odysei czytelnicy poznają powojenne realia: ludzi, którzy nie czuli się częścią polskiego miasta w oczach zarówno innych jak i we własnych. Zagłębiając się w losy bohaterów czytelnicy przekonują się, że lwowskie korzenie pozostają, nawet jeśli bohaterowie chcieliby się ich wyrzec.
Magdalena Kawka próbuje jak najpełniej ukazać tęsknotę za Lwowem, ale co to właściwie znaczy? W trakcie lektury przekonujemy się, że bohaterowie tęsknią za ludźmi i historiami, które tam pozostawili.
Jak mówi sama autorka:
We Lwowie urodzili się moi dziadkowie. Po wojnie przyjechali na Ziemie Odzyskane, ale do końca życia nosili w sercu tamten świat katulających się tramwajów, śpiewnie zaciągających handełesów i burzliwej młodości, spędzonej w tym najpiękniejszym z miast.
Wzruszające historie przedstawione na kartach Lwowskiej Odysei pokazują, że nieszczęście potrafi jednoczyć – a właśnie dla takich wzruszeń czytamy książki. Historia to przecież nie tylko wydarzenia, tylko ludzie i emocje.
Już 8 września możesz przekonać się, czy rozpoczęcie życia po wojnie jest możliwe, „Trudna radość” [linkowanie do empiku: Trudna radość - Kawka Magdalena | Książka w Sklepie EMPIK.COM] to idealna lektura na coraz dłuższe wieczory…
Jest rok 1947. Tęsknota za Lwowem nie opuszcza Lindnerów, wciąż wracają myślami do minionych czasów, które pamięć zaczyna nieco idealizować. Zwłaszcza że życie w Gryfowie nie jest łatwe. Po stracie Jakuba rodzinie przyjdzie pożegnać Mariannę i wydaje się, że wraz z jej śmiercią świat rozpadł się na kawałki, które trzeba mozolnie poskładać w całość.
Lilka wciąż czeka na Oresta, jednak z każdym miesiącem coraz lepiej radzi sobie z jego nieobecnością. Dzięki Andrzejowi znowu zaczyna się uśmiechać. Kiedy w jej życie wkracza dawno niewidziana koleżanka ze szkolnych lat, Lilka nawet nie przypuszcza, jak bardzo skomplikuje się jej sytuacja.
Orest również bardzo za nią tęskni, ale jest rozdarty między uczuciem do żony a miłością do Ukrainy. Choć na niepodległość ojczyzny właściwie nie ma już nadziei, jest przekonany, że pewne sprawy musi doprowadzić do końca.
Tymczasem do Walerii Gałązkowej również wraca przeszłość. Pamięć o tym, do czego zmusiła ją trudna wojenna rzeczywistość, spędza kobiecie sen z powiek. W końcu pewnego dnia Waleria będzie musiała stawić jej czoło.