Małą Polską nazywano obóz w pobliżu Pahiatua na Wyspie Północnej, w którym zamieszkały polskie sieroty, które 80 lat temu dotarły do bezpiecznej i opiekuńczej Nowej Zelandii po latach okrutnych doświadczeń. W Nowej Zelandii sa one znane jako Children of Little Poland (Dzieci z Małej Polski) lub Polish Children of Pahiatua (Polskie Dzieci z Pahiatua). W latach 1940–1941 były one wygnane z rodzinnych domów we wschodniej Polsce przez sowieckich najeźdźców, zapakowane do bydlęcych wagonów i przetransportowane do obozów pracy przymusowej stalinowskiego Gułagu. Zwolniono je z obozów po przystąpieniu Związku Sowieckiego do koalicji antyhitlerowskiej, ale pozostawiono bez żadnego wsparcia na rozległym terytorium Syberii.
Od lutego 1940 do pierwszej połowy 1941 roku Sowieci deportowali łącznie ponad 1 200 000 Polaków w czterech falach masowych deportacjach z okupowanych przez Sowietów ziem polskich. Niewielu z nich przeżyło. Wśród szczęśliwców były 733 sieroty, które przybyły do wiecznie zielonej Nowej Zelandii w 1944 roku, na osobiste zaproszenie ówczesnego premiera Petera Frasera.
W uroczystości otwarcia Parku Małej Polski wzięło udział ponad 200 osób. Wśród nich było pięcioro żyjących Polskich Dzieci z Pahiatua mieszkających w Christchurch, potomkowie Polskich Dzieci z Pahiatua mieszkających na Wyspie Południowej, rodziny polskiej społeczności z Christchurch i mieszkańcy osiedla Oakbridge, w którym znajduje się park. Przebiegiem uroczystości kierował Prof. Krzysztof Pawlikowski, prezes lokalnego Koła Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. Po hymnie Nowej Zelandii i Polski, uczestnicy byli powitani przez vice-burmistrza Christchurch, burmistrza Pahiatua z Wyspy Północnej i Konsula Generalnego RP w Nowej Zelandii. Obecne były prezeski Stowarzyszeń Polaków w Wellington i w Christchurch, oraz prezes Krajowego Zarządu Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. Następnie odsłonięto tablicę informacyjną parku, zawierającą podstawowe informacje o wydarzeniach z 1944 r. oraz link QR do pełnej online historii Polskich Dzieci z Pahiatua.
Mieszkające w Christchurch pięcioro Polskich Dzieci z Pahiatua odsłoniło dwie tablice pamiątkowe, umieszczone na pamiątkowej ławce i pod pamiątkowym europejskim dębem. W drugiej części wydarzenia Polski Zespół Tańca Ludowego „Polonus” z Christchurch dał wspaniały pokaz polskich tańców narodowych.
Impreza trwała trzy godziny. Był to dzień zadumy nad siłą ducha ludzkiego w obliczu przeciwności losu i wysiedleń w jednym z najciemniejszych okresów w historii ludzkości, oraz okazja do ponownego podziękowania narodowi nowozelandzkiemu za gościnność i serdeczność okazałą bezdomnym sierotom, ofiarom Drugiej Wojny Światowej.
Park Małej Polski jest pierwszym miejscem na Wyspie Południowej upamiętniającym Polskie Dzieci z Pahiatua na tej wyspie.
W imieniu Komitetu Organizacyjnego:
Krzysztof Pawlikowski
Professor Emeritus Uniwersytetu Canterbury w Christchurch
Wydarzenie było sponsorowane przez Christchurch City Council, Ambasadę RP w NZ, Polskie Stowarzyszenie Kombatantów w NZ, Stowarzyszenie Polskie w Wellington oraz Polish Charitable and Educational Trust (Christchurch).