Cudze zyski w Polsce

Swego czasu kolega wracał samolotem z Brukseli do Krakowa. Był to okres, kiedy polskie cementownie były przejmowane przez zachodnią konkurencję. W fotelu obok siedział przedstawiciel tej firmy. Po nawiązaniu krótkiej konwersacji kolega stwierdził, że teraz dla firm z branży przyjdą ciężkie czasy, bo wykańczają je coraz ostrzejsze unijne regulacje środowiskowe, dziwiąc się, że ktoś w takiej sytuacji chce kupować polskie cementownie. Współpasażer głośno się zaśmiał. – To myśmy lobbowali za tymi przepisami, żeby przejąć polską konkurencję – stwierdził wprost.

Transferowane miliardy

Z danych Ministerstwa Finansów wynika, że w latach 2005–2023 zagraniczne koncerny wytransferowały z Polski do innych krajów Unii Europejskiej i Wielkiej Brytanii gigantyczną kwotę 1268 mld zł. To w przybliżeniu dwa razy więcej, niż w tym czasie wyniosły wszystkie dotacje unijne dla Polski netto (po odjęciu składki członkowskiej). Średniorocznie wychodzi prawie 67 mld zł. To niemal tyle, ile rocznie kosztuje budżet państwa program „Rodzina 800+” (ok. 70 mld zł). Koncerny zrobiły to po to, by w Polsce nie płacić podatku dochodowego. Jak się to dzieje? Spółka córka zleca zagranicznej centrali różne mniej lub bardziej potrzebne oraz mniej lub bardziej wyimaginowane usługi doradcze, księgowe, prawne, reklamowe, badania rynku itd. Realizacja tego zadania możliwa jest także za pomocą dywidend, odsetek czy opłat licencyjnych.