Grzech założycielski

Książka „Służby specjalne”, którą oddaję do rąk czytelników, to monografia moich wybranych publikacji i wywiadów prasowych z lat 1992–2025. Zaprezentowałem w niej owoce mojej działalności publicystycznej i eksperckiej z okresu ostatnich ponad 30 lat, która obejmuje szerokie spektrum funkcjonowania komunistycznego aparatu bezpieczeństwa, służb specjalnych III RP, a także problematyki lustracji, dekomunizacji i desowietyzacji, która to problematyka bezpośrednio wpływała i wpływa na kondycję oraz zdolność naszych służb specjalnych do skutecznego zwalczania i przeciw działania zagrożeniom wewnętrznym oraz zewnętrznym na bezpieczeństwo Rzeczypospolitej Polskiej.

Swoje zainteresowania problematyką służb specjalnych datuję od 1992 r., kiedy zbiegiem pewnych okoliczności Antoni Macierewicz – minister spraw wewnętrznych w rządzie premiera Jana Olszewskiego – zaproponował mi zorganizowanie Wydziału Studiów, nowo utworzonej jednostki organizacyjnej MSW, która miała w założeniu przygotować merytorycznie resort do rozwiązań lustracyjnych postulowanych przez pierwszy od zakończenia drugiej wojny światowej legalny, wyłoniony w wyniku wolnych i demokratycznych wyborów, polski rząd. Dzięki ekstraordynaryjnym uprawnieniom nadanym przez ówczesne kierownictwo MSW i UOP mieliśmy wyjątkową możliwość dogłębnego zapoznawania się z zasobami archiwalnymi oraz ewidencją operacyjną Służby Bezpieczeństwa PRL. W tym z czynną ewidencją operacyjną UOP. Ostatecznie Wydział Studiów był odpowiedzialny za realizację uchwały lustracyjnej Sejmu RP z dnia 28 maja 1992 r.

„Czyja będzie Polska”

Przebieg oraz okoliczności obalenia rządu premiera Jana Olszewskiego 4 czerwca 1992 r., które w sposób sugestywny i obrazowy w kultowym już filmie dokumentalnym „Nocna zmiana” przedstawił Jacek Kurski, wywarły trwały i, powiedziałbym, nieodwracalny wpływ na dalsze moje życie. Słynne słowa premiera Olszewskiego, „czyja będzie Polska” wypowiedziane na forum Sejmu RP, tuż przed głosowaniem parlamentarnej koalicji strachu, a które przeszły do historii współczesnej Polski, będą przyświecały mi w dalszej działalności jako badacza, eksperta i historyka służb specjalnych.