Fotograficzne poszukiwanie cech wspólnych dla istot żywych i martwych ujawnia podobieństwa w budowie tkanki, odkrywa niezwykłe struktury i formy, zarówno te niedostrzegalne, jak i te świadomie pomijane we współczesnej kulturze i przestrzeni ciała. Projekt „Skóra” dotyka tematu przemijania, destrukcji i degradacji ciała.
Odbiorca książki przekona się o niezwykłości tkanki powlekającej organizmy żywe. Doświadczy piękna naturalnej skóry, która otacza i chroni ciało. Dostrzeże strukturalne pokrewieństwo mówiące o jedności wszystkich organizmów na Ziemi.
Pozycja swoim tematem wpisuje się w debatę na temat postrzegania ciała w przestrzeni społecznej. Sztuka fotografii, dzięki sile przekazu i możliwości kształtowania opinii publicznej, może wpływać na zjawiska zachodzące w obszarze wykluczeń i nietolerancji. Publikacja ukazując piękno nieskażone, proste i zwyczajne, polemizuje z systemem wartości świata homo aestheticusa.
Książka „Skóra” to dobry pretekst do zmiany postawy wobec ciała obcego, ale przede wszystkim wobec ciała własnego. Może być przyczynkiem do refleksji nad potrzebą samoakceptacji.
Na fotografie należy umiejętnie patrzeć i długo o nich myśleć, nie jest to jednak możliwe bez zrozumienia medium. Czym dłużej fotografuję, tym więcej odkrywam znaczeń. Tym bardziej zachwyca mnie i jednocześnie przeraża wpływ fotografii na współczesną kulturę i system ludzkich zachowań. Niewinne oko nie istnieje, oko wybiera, odrzuca, wyróżnia, objaśnia, a nawet ocenia. Fotografia przez implikacje etyczne wchodzi do kategorii wartościującej, dlatego, w moim przekonaniu, tak ważna jest świadomość medium i odpowiedzialność. Fotografia posiada silny związek z rzeczywistością, a demaskując ją potrafi widza mocno zawstydzić. Szczególnie wtedy, gdy dotyka nagiej skóry. Izabela Łapińska
Izabela Łapińska
Polska artystka fotograf i filmoznawca. Profesor sztuki, doktorat i habilitacja w dziedzinie sztuki filmowej, w zakresie fotografii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Jest absolwentką fotografii w PWSFTviT w Łodzi. Ukończyła również studia na Uniwersytecie Łódzkim na kierunku kulturoznawstwo, specjalizacja filmoznawstwo.
W dorobku posiada kilkadziesiąt indywidualnych wystaw fotograficznych, krajowych i zagranicznych, oraz liczne publikacje w periodykach, m.in. francuskich, belgijskich, czeskich, greckich. Prace artystki publikowane były m.in. w belgijskim wydawnictwie „Objectif”, we francuskiej edycji „PHOTO”, w magazynie „Pozytyw”, „Camera Obscura”, „Format” i „Akademia”.
Izabela Łapińska brała udział w projektach międzynarodowych oraz w konferencjach naukowych, których tematyka bliska była zagadnieniom ciała w kulturze. Obok twórczości fotograficznej, zajmuje się pisaniem teksów – opublikowane dotyczyły fotografii, filmu i reklamy, z naciskiem na tematy oscylujące wokół erotyki, brzydoty ciała, nadużyć i wykluczenia w sztuce. Izabela Łapińska jest profesorem w Łódzkiej Szkole Filmowej.