Mimo że Barbara należy do najpopularniejszych i najbardziej czczonych świętych, niewiele wiemy o jej życiu, a nawet nie mamy historycznych dowodów na to, że w ogóle istniała. Jej życiorysy opierają się bowiem głównie na legendach narosłych w ciągu wieków – podała w sobotę Katolicka Agencja Informacyjna (KAI).
Jeden z przekazów mówi, że święta była córką bogatego kupca Dioskura, żyła w Nikomedii nad Morzem Marmara (dzisiejszy Izmit w Turcji) i miała ponieść śmierć męczeńską w 306 roku za to, że mimo gróźb i ostrzeżeń, nie chciała się wyrzec wiary w Trójcę Świętą. Dlatego często jest przedstawiana na ilustracjach na tle symbolicznej wieży więziennej o trzech oknach.
Kult św. Barbary
Kult św. Barbary trwa nieprzerwanie w wielu krajach i środowiskach. W ikonografii najczęściej przedstawia się ją w długiej szacie z pasem na biodrach, z nakrytą głową, w koronie lub czepcu, trzymającą kielich z hostią, miecz lub – symbolizujące męczeństwo – strusie pióra. Zawsze też w tle pojawia się trzyokienna wieża. Niekiedy przedstawiana jest z pochodnią, a to dlatego, że – jak głosi legenda – przed ścięciem oprawcy przypalali ją pochodniami. Powszechnie jest czczona jako patronka dziewic i wież, dzwonników, giserów, artylerzystów. To także opiekunka w pożarach i w dobrej śmierci, przede wszystkim zaś patronka górników. Obrali ją oni za swoją patronkę dlatego, że uciekając z więzienia, Barbara miała się przecisnąć przez skalną szczelinę. Jest też patronką marynarzy, architektów, różnych grup budowlanych, kowali, kamieniarzy, kucharzy, a nawet więźniów i flisaków
W Polsce wielkim czcicielem męczennicy był m.in. św. Stanisław Kostka. Na terenie naszego kraju istnieją liczne kościoły pod jej wezwaniem. W 2009 roku na swoją patronkę wybrały ją sobie Starachowice, a w miejscowości Strumień powstało pierwsze na Śląsku Sanktuarium św. Barbary.
Czytaj też:
Ku czci Niepokalanego Poczęcia. 8 grudnia odbędzie się Światowy Różaniec Kobiet