Poznański Czerwiec '56: Bunt zawiedzionych nadziei

Poznański Czerwiec '56: Bunt zawiedzionych nadziei

Dodano: 
Poznański Czerwiec 1956 roku - pierwszy w PRL strajk generalny i demonstracje uliczne krwawo stłumione przez wojsko i milicję.
Poznański Czerwiec 1956 roku - pierwszy w PRL strajk generalny i demonstracje uliczne krwawo stłumione przez wojsko i milicję. Źródło:Wikipedia / Domena publiczna
Sebastian Ligarski | O poznańskim Czerwcu dyskutowano w całym kraju. Rodacy solidaryzowali się z robotnikami.

Robotnicy poznańskich zakładów 28 czerwca 1956 r. powiedzieli „dosyć” władzy mieniącej się „robotniczą”. Regulacja płac pozbawiająca ich znacznej części dochodów, absurdalnie niski poziom życia oraz brak perspektyw doprowadziły do wybuchu, którego wynikiem były walki z milicją, funkcjonariuszami Urzędu Bezpieczeństwa i wojskiem. W stolicy Wielkopolski zginęło kilkadziesiąt ludzi, setki zostało rannych. Najmłodszą ofiarą walki o godność był 13-letni Roman Strzałkowski. Chociaż w innych miastach nie doszło do podobnych protestów, to nie oznacza, że społeczeństwo polskie patrzyło obojętnie na walki i sytuację w Poznaniu. Stolica Wielkopolski skumulowała cały gniew społeczeństwa.

Cały artykuł dostępny jest w 26/2021 wydaniu tygodnika Do Rzeczy.

Czytaj także